RUILEN
44
mmMszL mums.
STALE* MJtHTCl
TwtlDtL/EE DEt/R
SCMRRWlREtlpC
Niet echter alleen het ijzer smelt, maar ook de as van
de cokes en andere onreinheden van de vulling smelten
mede en vormen een vloeibare slak. Deze vloeibare slak
druppelt evenals het ijzer tussen de cokes door naar de
bodem van de schacht en via de opening in de oven-
wand naar de vergaarbak. Doordat het soortelijk ge
wicht van de slak kleiner is dan van het ijzer, drijft de
slak op het ijzer.
Op geregelde tijden wordt een opening in de wand van
de vergaarbak vrij gemaakt. Deze opening bevindt zich,
evenals bij de oven, even boven de enigszins hellende
bodem. Hierdoor 'kan het ijzer wegstromen, waarbij het
wordt opgevangen in een gietpan. Zodra het ijzer is
afgevloeid en de bovenste slak door de opening komt,
wordt deze afgesloten door middel van een prop klei.
De slak moet eveneens op geregelde tijden worden af
getapt. Dit geschiedt door een hoger aangebrachte
opening in de wand van de vergaarbak. Hier stroomt
dan de slak uit de opening tot het ijzer zich vertoont.
Terwijl het ijzer in de vergaarbak stijgt, stroomt de
slak door de opening weg. Als het ijzer zo hoog geste
gen is, dat dit bij de opening gekomen is, wordt de ijzer-
afvloeiopening vrij gemaaakt en de slakopening met klei
of leem gesloten.
Het gieten
Is nu op deze wijze zoveel gesmolten ijzer in de gietpan
verzameld, dat de hoeveelheid voldoende is om het giet-
stuk te vullen, dan gaat men over tot het gieten van
het werkstuk. Het is noodzakelijk, dat de inhoud, dus
ook het gewicht, van het gietstuk reeds tevoren bepaald
is, want het gietstuk moet onafgebroken volgegoten
worden. Ook bij dit volgieten van de vorm wordt van
de eigenschap, dat de slak op het ijzer drijft, gebruik
gemaakt. De eventueel meegestroomde slak drijft ook
in de gietpan boven op het ijzer. Vóór met het gieten
wordt begonnen, wordt de slak eerst verwijderd.
Ten einde nog meer zekerheid te krijgen, dat er alleen
ijzer en geen slak in de gietvorm stroomt, giet men het
gesmolten ijzer niet rechtstreeks in de vorm, maar in
een op de vorm geplaatste gietbak, waarvan de vorm
en de inhoud zodanig is, dat tijdens het volgieten van
de vorm deze gietbak geheel gevuld blijft en het ijzer
vanuit de onderkant van de gietbak in de vorm kan
stromen. Op deze wijze wordt voorkomen, dat de boven
drijvende slak in de vorm komt en een gietstuk wordt
verkregen van zuiver ijzer. N. J. de Haas (Gusto)
Er is voor ons allen een tijd geweest dat we „den boer
op" gingen met een laken, een stuk stof of een ander
gebruiksvoorwerp, in de hoop deze goederen te kunnen
ruilen tegen wat rogge of een stukje spek. Het geld
had weinig waarde, en wij moesten er wel toe overgaan
het beetje aan waardevolle goederen dat wij nog had
den, om te zetten in levensmiddelen.
Maar wist U, dat dit op het ogenblik nog steeds ge
beurt, zij het dan niet door U en mij, maar tussen de
verschillende landen onderling? Nederland b.v. ruilt
regelmatig tal van producten tegen die van andere lan
den en op deze wijze komen wij aan goederen, die wij
anders zouden moeten missen. Velen denken dat wij
alle artikelen die wij exporteren, betaald krijgen in
dollars, dus' in deviezen.
Als dat zo was, en wanneer alle landen, waarnaar wij
uitvoeren, inderdaad zo royaal zouden zijn met hun
kostbare dollars of Zwitserse francs, dan behoefden'
wij ons als land niet zoveel zorgen te maken. Maar in
werkelijkheid is het zo, dat er op het ogenblik zeer veel
arme landen zijn, dus landen, die niet beschikken over
veel internationaal aanvaarde betaalmiddelen. De
meeste landen willen daarom uit het buitenland alléén
spullen hebben, die hard nodig zijn. Voor luxe voor-
werpen geven zij hun goede geld niet uit.
Daarom gaat men ruilen. Neem b.v, uit een hele reeks
van landen Italië, Oostenrijk en Griekenland als landen
die heel slecht in hun dollars zitten. Ze kunnen van
ons bijna niets kopen, want hun nationale geld kunnen
we niet gebruiken. Daarbij komt, dat wij zelf ook niet
zo erg best in onze internationale „slappe was" zitten
en het beetje goed geld, dat wij bezitten, hard nodig
hebben voor de aankoop van graan, machines en hoog
nodige grondstoffen. Dus zouden we tegen die landen
moeten zeggen: „Hoe graag we jullie producten, jullie
staal, machines en tabak ook zouden willen hebben,
we hebben ons goede geld te hard nodig voor eten en
kleren".
Maar, we zijn in Nederland toch nog verstandiger/We
hebben altijd wel producten, die we toch niet direct
voor dollars kunnen verkopen, maar waarvoor in de
bovengenoemde landen wel interesse bestaat. We gaan
ruilen! We sturen Oostenrijk wat tuinbouwproducten
of electro-technische producten en krijgen daarvoor in
ruil staal, landbouwmachines, papier, magnesiet, medi
sche instrumenten en andere goede dingen, die we goed
kunnen gebruiken. Italië ruilt met ons reken- en schrijf
machines, auto-onderdelen, kogellagers, machine-instal
laties. en veel instrumenten. Griekenland tabak en kren
ten.
U begrijpt, dat dit voor ons land méér dan een voordeel
oplevert: wij krijgen belangrijke, waardevolle goederen,
raken producten kwijt, die we maar moeilijk tegen de-
viezen kunnen verkopen en blijven dus werkgelegen
heid verschaffen aan onze arbeiders.
Nu komt het ook herhaaldelijk voor, dat er landen zijn, j
die niet alleen geen geld hebben, dat we in betaling
kunnen gebruiken, maar die ook niet beschikken over
goederen die wij nodig hebben. Wel hebben ze b.v. goe-
deren met een erg luxe-karakter. Als voorbeeld noemen
we hier Iran (Perzië), dat graag compensatie-zaken
(ruilzaken) met ons zou doen, maar slechts tapijten
heeft om te ruilen.
Wij zijn een arm land en voeren dus geen dure tapijten
in. Toch willen we graag onze producten aan Perzië
kwijt. We laten er ons toch mee betalen en voeren ze
in voor verkoop naar een rijker land, waar we er dol
lars voor krijgen. Of we maken er een driehoekszaak
van: we laten het land, dat een schuld aan ons heeft,
naar een derde land leveren en dat derde land weer
een artikel dat we gebruiken kunnen, naar hier. De
goederenkring is weer gesloten en ieder krijgt het zijne.
Ons land ruilt, waakzaam en actief en steeds wordt
nauwkeurig uitgekiend met wie en tegen wat geruild
zal worden.
Hopen we, dat er een tijd komt, dat we weer rustig
kunnen kopen en verkopen, zoveel als we willen en
waar ook ter wereld. Tot zolang ruilen we.
