Kxovri&h
DER BEDRIJVEN
jongen. Als ik hem naar zijn naam vraag krijg ik te
horen „Achmed Ben Razoel Ali Perpoenany", er volgen
dan nog 4 namen. Hij is hier als volontair. Daar ik bang
ben om mijn tong in te slikken, heb ik hem herdoopt
in „Broertje".
Langzaam glijden de duinen aan ons voorbij. Door over
slaande zeetjes kan ik niet op het voorschip blijven en
daarom retireer ik naar het achterschip. Op het achter
schip ligt Broertje te kreunen, het bruine gezicht is nu
geelgroen getint; met glazige ogen kijkt hij mij aan.
Een zekere substantie naast hem en op zijn jasje be
wijzen alweer, dat zeeziekte een beroerd iets is. Ik neem
de slappe gedaante onder mijn arm en breng hem in
zijn kooi, zet een emmer naast hem neer en ga naar
boven. Een half pakje zware tabak van de weduwe
Verschure opent zijn December-nummer met een verslag
van de kernvergadering, om dan een praatje over een
boek te houden. Met de vaste rubrieken over Schaken en
Klaverjassen, alsmede een tweetal gedichten, wordt het
firma-nieuws besloten.
Conrad-Stork vertelt ons van het op 3 Dec. gehouden
St. Nicolaasfeest voor de kinderen, wat een groot succes
geworden is voor jong en oud.
Een uit de „Zakenwereld" overgenomen overzicht van het
verloop van de Nederlandse in- en uitvoer gedurende
1946, '47 en '48, en de eerste 10 maanden van 1949 geeft
een aardig overzicht van onze groeiende export, al is het
evenwicht tussen in- en uitvoer nog niet bereikt.
Verder meldt het firmanieuws, dat er daar in Januari
nieuwe cursussen voor gehuwde vrouwen gehouden wor
den, welke cursussen betrekking hebben op naaien en
verstellen, kinderopvoeding, kookcursussen enz.
Werf Gusto wijdt een artikel aan de uitreiking van 38
koninklijke onderscheidingen aan personeelsleden, die 40
en 50 jaar in haar dienst waren. Tot de gedecoreerden
behoren o.a. de heer Liebeek. Chef. afd. Scheepsbouw,
de heer J. de Lange, ass. bedrijfsleider afd. Machine
bouw en de heer v. Horssen, baas afd. Burggenbouw.
De veiligheidsrubriek geeft weer een aantal goede wen
ken en doet dit van een paar tekeningetjes vergezeld
gaan.
De rubriek Woningnieuws bevat een opgave van ge
vraagde en aangeboden woningen.
J. K. Smit maakt gewag van het zilveren huwelijks
feest van de IJzerwerker C. v. d. Werken, die in zijn
viel toevallig uit zijn zak.
Het is inmiddels 1 uur geworden. De kok heeft het eten
klaar, aardappelen, sperciebonen, een stuk behoorlijk
vlees en een fles bier en een toetje na. Echt wat je
noemt een jofel prakki. De portie van Broertje breng
ik bij hem, maar hij wuift afwerend met zijn hand „weg,
weg". Zijn glazige ogen doen mij denken aan een schel
vis, die te lang in het ijs gelegen heeft. Enfin, ik slik
zijn portie ook maar in. Tegen half drie zijn wij in
IJmuiden, passeren de sluizen, varen het Noordzeeka
naal in, richting Amsterdam.
Het valt mij op, dat er in Amsterdam zoveel vrouwen
aan de hengelsport doen. Onwillekeurig schiet mij een
liedje te binnen: „Mina, heb jij een hengel in je hand?"
Enfin, 's lands wijs, 's lands eer. (Vervolg 3e kolom)
woning door collega's, de personeelschef en een tekenaar
werd gelukgewenst.
Een ingezonden idee voor het maken van een ijzeren
gelaste ring,, met behulp waarvan het inhameren van
loodbronzen banden om zuigers gemakkelijker en vlug
ger gaat, werd met ƒ15.bekroond.
In verband met de door elke werknemer in te vullen
werknemersverklaring voor de loonbelasting wordt aan
dit onderwerp een artikel gewijd.
Om te voldoen aan het verzoek der regering om gedu
rende de wintermaanden in de morgen-uren het stroom
verbruik drastisch te beperken, werd op deze werf en op
de omliggende bedrijven besloten de werktijden daarnaar
te regelen.
L. Smit Zoon vult een groot gedeelte over de Jongens
over zee, waaraan deze Directie, evenals die der firma
J. K. Smit, een kerstpakket heeft gezonden.
oor de feestdagen geeft C.S.W.B. enige recepten van
lekkernijen, terwijl deze firma de dames verder aan het
werk wil zetten door te wijzen op de mogelijkheid van
het volgen van een naaicursus, welke vanwege de „Stich
ting voor Huishoudelijke Voorlichting ten Plattelande"
zal worden gehouden.
De Klop geeft een Jaaroverzicht, waarin een opsomming
van de voornaamste uitgevoerde werkzaamheden wordt
gegeven.
Zij vraagt verder aan haar personeel wat het doet in zijn
vrije tijd en sluit met een inhouds-opgave van het firma-
nieuws..
Tegen half vier ankeren wij en na de thee gaan wij
proefzuigen. Geweldig wat heeft zo'n machine een zuig
kracht. Gewoon reuze. De baggerspecie opzichzelf inte
resseert mij niet erg. Ik heb vaak een rammeling op
gelopen, als ik onder de blubber thuis kwam. Nee, de
diverse dingen en de vis, die op de zeeftrommel ge
spoten wordt. Ik krijg een flinke paling te pakken.
Onze chef-tekenaar heeft daar wel interesse voor en
voor 2 sigaren verwisselt de paling van eigenaar. Net
als de bun vol bagger is hebben wij stagnatie; in het
T-stuk van de zuiginstallatie moet het zitten. Drie bank
werkers maken de flenzen los en zowaar, een dikke
boomstomp zit er dwars in. Wij trekken ons gewoon de
kouwe koorts, maar lauw loenen, dat stuk hout zit zo
vast als een muur.
Als wij ons een uur lang de krampen getrokken heb
ben, houden wij er maar mee op, want morgen komt er
weer een dag. Nu maken allen zich op om de stad in
te gaan. De hele middag had ik al gehoopt om vandaag
de stad in te gaan. Het moet daar bar gezellig zijn.
Maar mijn hoop op een gezellige avond vervliegt al
gauw in rook als er van de brug geroepen wordt
„Manus, jij hebt de le wacht'!' Wie dit bevel gaf weet
ik nog niet, maar wel weet ik dat, als mijn verwensing
uitgekomen was, de man in kwestie nog de hik gehad
zou hebben. Een kwartier later verlaat de laatste man
het schip. Sarcastisch wenst hij mij een goede wacht.
Om 8 uur zou ik afgelost worden, maar jawel hoor, er
kwam geen mens. Broertje was in zoverre hersteld, dat
hij ook de kans benutte om de benen te nemen. Traag
verlopen de uren en ik begin honger te krijgen. In de
kombuis liggen nog 8 broodjes, behoorlijk versierd. Maar
alles is op slot. Maar, nood maakt vindingrijk en via
de koekoek beland ik in de kombuis. Na de inwendige
mens terdege versterkt te hebben, neem ik een halve
sigaar om op te kouwen en hervat mijn wacht. Tegen
2 uur kwam het eerste ploeg je terug. Nog even een relle
tje: „dat is mijn kooi, nee, van mij" en dan stilte. Ik
ben nu over mijn slaap heen en besluit die paar uur
maar door te staan, 's Morgens om 8 uur verlaten wij
Amsterdam. Buiten de 3-mijlszone gaan de bodemklep-
pen van de bun open en binnen enkele minuten is de
bun leeg. Met een bun zeewater als balast varen wij
huistoe.
Twee dagen later werd het schip overgenomen. De Gusto-
vlag ging neer. De Siamese vlag naar boven. De Werf
Gusto kon wederom bogen op de roem een goed schip
en een degelijk werktuig te hebben afgeleverd.
Juli 1939. M. v. Lienden (Gusto).
RECTIFICATIE (Kruiswoordraadsel December)
Nr. 238 verticaal moet zijn: „wordt mee gespeeld."
