Bij de intrede van het nieuwe jaar Schoenmaker blijf bij je leest VOETBAL O, die penningen Wanneer dit nummer van „Het Zeskant' 'in Uw handen komt, zijn we 1950 reeds enige dagen ingegaan, zijn we vol goede moed en met de beste voornemens het nieuwe jaar begonnen. We vierden het Kerstfeest. Al naar gelang van onze instelling, herdachten wij het wonder van de geboorte van een Kind, dat een Licht over deze wereld moest brengen, dat alle duisternis zou doorbreken, of vierden wij alleen maar de dag der zonnewende.. Maar allen hebben we iets gevoeld van hoop en verwachting in een materalistische wereld, waarin, helaas, weinig plaats meer is voor geestelijke verdieping. We namen afscheid van het oude jaar. En, zoals steeds, wierpen we een blik terug op de vreugde en zorgen, die het ons bracht. Bij het opmaken der balans moesten we dan tevens erkennen, dat, bij alle lichamelijke en geestelijke inspanning, de resulta ten soms toch nog zo bedroevend gering waren. Dat alles is voorbij en we blikken nu weer vooruit, hopen op een blijdere toekomst. We hebben het besef, dat, wij mensen, met al onze verschillen van ras en levensinzicht, in deze wereld naast elkaar en met elkan der moeten leven en wij het te samen in de hand heb ben om eensgezind te bouwen aan een betere toekomst. Maar dan moeten we ons ook vast voornemen in het nieuwe jaar ons tegenover ons gezin en onze kameraden anders in te stellen en het gebod van naastenliefde op te volgen, immers, willen wij de wereld verbeteren, dan zullen we met ons zelf moeten beginnen en niet blijven afwachten wat anderen zullen doen. In de hoop, dat ons dit zal gelukken, wensen wij alle medewerkers een gelukkig en voorspoedig 1950 toe. Het is een gewaagd iets voor de Sociale Afdeling om zich op het gebied van de veiligheid te hegeven. We lopen toch de kans, dat ons toegeroepen wordt„Schoen maker, blijf bij je leest!". En dat is nu precies waar de schoen knelt. Want het gaat over de leest; over de schoenen. Veiligheidsschoe nen Met stalen neuzen Welke voordelen deze schoenen bieden is een vraag, die we gaarne ter beantwoording aan de veiligheidsdes kundigen overlaten. We willen slechts wijzen op het vol gende Velen hebben gedacht, dat de mogelijkheid om deze schoenen te bestellen, slechts éénmaal bestond. Dit is echter niet het geval. De veiligheidsschoenen kunnen steeds aangevraagd en geleverd worden. Wie ze nodig heeft, vrage ze aan bij de Sociale Afdeling. We kregen nr. 2 van „De G.S.S.-ers" onder het oog. Voor minnaars van de voetbalsport een lezenswaardig tijdschrift. Het blijkt, dat onze voetballende collega's geen slecht figuur slaan in de Zaterdagmiddagcompe titie van de K.N.V.B. Afd. Rotterdam. Vooral het le elftal schijnt regelrecht op het afdelingskampioenschap af te stevenen. We lazen echter ook kritiek over de geringe opkomst bij de training. De algemene klacht van alle voetbalver enigingen! De jongens schijnen maar niet te willen aannemen, dat men er zonder moeite niet komt en zeker niet in de sport, waar de lichamelijke conditie zo'n grote rol speelt. Verder doet het Bestuur een oproeping om lid of steu nend lid te worden en om eens te komen kijken naar de wedstrijden. Financiële hulp wordt zeer gewaardeerd, maar aanmoediging op de velden is van even groot belang voor onze Gusto-jongens. Velen van onze medewerkers nemen het blijkbaar niet zo nauw met het afhalen van hun penning als zi 's avonds naar huis gaan. Vooral de jonge garde neemt er een loopje mee. Voorts is het opgevallen, dat het z.g. verliezen van pen ningen hand over hand toeneemt. Het is zo gauw ge zegd: „ik heb m'n penning verloren." Wat^ echter als men gesnapt wordt met twee penningen in zijn bezit? Dan komt de narigheid.... Men heeft dan wel een hoop verontschuldigingen, maar dat neemt niet weg, dat het feit blijft bestaan. Veelal is er geen opzet, maar slechts laakbare laksheid in het spel. Waarom zich niet gehouden aan de voorgeschreven regels? Waarom niet de soepelheid, welke de Gusto betracht gewaardeerd En als er dan straks weer maatregelen moeten worden genomen, welke voor beide partijen onaangenaam zijn is Leiden in last. Men vraagt er echter zelf om en de goeden moeten weer eens voor de kwaden lijden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1950 | | pagina 6