memoriam
Een nieuw geluid
Van de sociale verzorgster
38
Een personeelsblad moet zijn een blad van- en voor alle
werkers in een bedrijf. Het moet een vraagbaak zijn voor
iedereen, het moet actueel en interessant zijn, d.w.z. liet
moet alle dingen bevatten, waarin door de personeels
leden belang wordt gesteld. Men moet het gaarne lezen.
Voldoet „Het Zeskant" hieraan?
En op deze vraag kan niet volmondig ja geantwoord
worden!
We weten dat door tal van arbeiders critiek op de in
houd van „Het Zeskant" wordt uitgeoefend. Sommigen
vinden dat het te technisch is, anderen geven aan, dat het
te weinig zaken bevat, waarin de arbeider werkelijk be
lang stelt. Ook leeft nog de mening, dat een stukje,
critiek op een- of ander bevattende, niet zou worden op
genomen. Dus heeft het geen nut om iets voor het Zes
kant te schrijven.
Het gevolg was, dat het voor de redacteur iedere maand
opnieuw een zorg was om het geval te vullen. En dat er
dan wel eens geschreven werd over dingen, die niet in
ieders kraam pasten, behoeft geen nader betoog.
De redacties van personeelsbladen van andere bedrijven
beklagen zich over hetzelfde euvel. Het is echter een
schrale troost te weten, dat de arbeiders in andere be
drijven er precies zo over denken als de Gustomensen en
zich óók afzijdig houden, geen copie inzenden maar
wèl critiseren.
We willen het anders hebben!
„Het Zeskant" moet een interessant, lezenswaardig blad
worden. Goed! Maar dan ook meewerken, met z'n allen!
Hoe zullen we trachten dit te bereiken?
We hebben gemeend Uw contact met „Het Zeskant" ge
makkelijker te maken door het instellen van een redactie
commissie Naast de Heer Hellemons hebben de volgende
heren zich bereid verklaard hierin zitting te nemen:
P. Mulders, G. Meyers en J. Broekmeyer.
Deze heren doen thans een beroep op U. Zij zullen zich
tot U wenden om te trachten U aan het schrijven te zet
ten. Het geeft niet waarover.
Men kan schrijven over bedrijfstechnische, sociaal-econo-
Hierbij weer een lijstje van „Gusto-mensen" die langer
dan 3 maanden ziek zijn:
A. Leerintveld Geervlietschestraat 16 Schiedam
J. W. Rook W. de Zwijgerstraat 19a Overschie
R. Klaasse Goereeschestraat 8 Schiedam
J. C. Homburg Leliestraat 7 Schiedam
C. van Duuren Parallelweg 98 Schiedam
A. Snelders Bilderdijkstraat 56a R'dam-W.
J. J. Witte Rotterdamschedijk 2c Schiedam
L. A. F. Evers Gustostraat 28a Schiedam
G. van Nielen Ouddorpsestraat 25a Schiedam
N. Oudheusden Willemshof 17 Schiedam
D. van Willigen Putschestraat 27 R'dam-Z.
P. de Gans Beierlandselaan 131b R'dam-Z.
M. v. d. Werf Lekstraat 53a Schiedam
Th. Kraayveld Geervlietsestraat 34 Schiedam
J. v. d. Male J. v. Effenstraat 15a Rotterdam
A. Post Josephlaan 29c R'dam-W.
M. de Bakker Boylestraat 39 Schiedam
A. A. Bergwerf Da Costastraat 29a Schiedam
Dan hebben we Willem Roozen, die op 15 Maart zo'n
ernstig ongeval kreeg op de werf. Tot onze vreugde kun
nen wij meedelen, dat Willem het uitstekend maakt en
dat het hele genezingsproces wonderlijk goed verloopt.
U begrijpt, dat wij U niet voor niets een lijstje geven
van onze langdurige zieken. Als U zelf wel eens ziek
geweest bent zult U begrijpen hoe een bezoekje van een
chef of baas of collega op prijs gesteld wordt.
Op 19 April nam de Directie afscheid van 9 mensen die
op dien dag voor 't laatst op de Gusto werkten om daar
na van hun welverdiende rust te gaan genieten. Bij 'n
gezellig praatje, met een kop koffie en 'n goede sigaar,
bedankte de Heer Conijn de met pensioen gaande arbei
ders voor de trouwe en ijverige dienst van zoveel lange
jaren. Ook in de fabriek namen vele collega's harte
lijk afscheid van de vertrekkenden.
De namen van de 9 gepensioneerden zijn:
T. Gelderblom, P. Valk, J. Valk, D. Wensveen, B. van
mische of over doodgewone zaken, die we meegemaakt
hebben, over Uw eigen werk, enz. U behoeft ook niet
bang te zijn om eens Uw critiek te laten horen, mits de
critiek maar van opbouwende aard is. Daarnaast verwacht
de commissie eventuele tekeningen, of foto's die voor
plaatsing geschikt zijn.
De commissie heeft op zich genomen „Het Zeskant"
populair en leesbaar te maken. Zij rekent op de volle
medewerking van hoog tot laag om dit doel te bereiken.
Hoewel het ons bekend was, dat de Heer
Boschman ziek was, waren we er niet op voor
bereid op 28 April te moeten vernemen, dat hij
was overleden.
Wel niemand onzer had kunnen vermoeden,
dat de ziekte een zo snel en tragisch einde
zou nemen. De Heer Boschman toch werd in
de kracht van het leven, hij was 52 jaar, weg
gerukt. Veel te jong nog!
Bij een zo harde slag kunnen wij slechts be
rustend het hoofd buigen en er lering uit
trekken. Velen kenden de overledene. Hij was
immers reeds sinds 1919 in dienst, eerst als
tijdschrijver en een paar jaar later in het
moeilijke en veeleisende na-calculatiewerk. In
dit werk ging hij geheel op en het was hem
nooit te veel van zijn vrije tijd te offeren.
Als collega zullen wij hem missen, maar hoe
veel meer zal dit gemis in zijn gezin gevoeld
worden?
We zullen hier geen banale troostwoorden
neerschrijven en slechts de wens uitspreken
dat de nabestaanden kracht moge gegeven wor
den om het leed, dat hen overkwam te kunnen
dragen.
