Gusto's Muziekvereniging op concours
HET KANTOORGEBOUW
worden opgetreden. Ik hoop dat jullie onderling zullen
wedijveren om deze veiligheidsmaatregel tot en met in
bruikbare toestand te houden, daar ieder ongeval, hoe
klein ook, voor ons wat betekent of is dit soms niet zo?
Vooral daar de meeste ongevallen niet komen „bij on
geluk" maar veroorzaakt worden door eigen onachtzaam
heid.
Oude mensen en ook oude gebouwen krijgen kwalen. De
tand des tijds knaagt en de natuur doet zijn rechten
gelden en.zijn plicht.
We leven nu eenmaal op een planeet, die voortdurend
in werking is. Aardverschuivingen gaan regelmatig door.
Bijna onzichtbaar maar met grote zekerheid duwt of
2e Pinksterdag was een dag waarop allang gewacht was.
Immers Gusto's Harmonie heeft reeds weken lang ge
studeerd om in Woerden, alwaar het concours gehou
den werd, zo goed mogelijk voor de dag te komen. Na
eerst 's morgens nog een slotrepetitie in de cantine
gehouden te hebben, werd om 1 uur het signaal gegeven
dat de 4 autobussen voorstonden. Allemaal op ons
„Pinkster best", d.w.z. gestoken in onze nieuwe uni
formen met hagelwitte boord en zwarte das, wat door
een bijzonder grote gift van de Directie der Werf Gusto
mogelijk was geworden, vergezeld van de beste stem
ming en vast overtuigd om in Woerden onze uiterste
best te doen, reden de R.E.T. bussen ons naar de plaats
van bestemming. Om half drie kwamen we in Woerden
aan en, na de inwendige mens wat versterkt te hebben,
gingen we keurig in gelid onder een pittige mars naar
het veld. De Gusto kwam in de eerste afdeling Harmo
nie uit met het verplichte nummer, „In het land van de
Indra" en met het vrije nummer „Cruel Destin". Er was
ontzettend veel belangstelling en na afloop werd er flink
geapplaudiseerd. Toen de uitslag kwam, hoorden we, dat
we met 90 punten in totaal een tweede prijs gewonnen
hadden, voorwaar een goed resultaat. We maakten, nog
een mars door de stad en vele mensen liepen met ons
mee. Op onze tocht naar huis hebben we even Haastrecht
aangedaan, maar dat „even" is een gezellig uurtje gewor
den, dat nog lang een prettige herinnering zal geven. De
band, welke daar speelde, werd versterkt door onze trom
pettist Storm en clarinettist Vrauwdeunl en weldra wa
ren er zoveel paren van alle leeftijden op de dansvloer,
dat het een mierennest leek. Ook de schommel mocht zich
in een grote belangstelling verheugen. Er heerste een
echte Gusto-stemming. Al met al een prettige dag!
L. v. d. M.
trekt de éne laag de andere en verplaatst zich de materie
onder vele invloeden.
Zo is dan ook ons Gusto-gebouw aangevallen door de
natuur en is het graven en heien, pompen en stutten
binnen en buiten het gebouw, dat U dagelijks ziet, een
vechten tegen deze krachten. U weet dat in deze stad
zonder een goed dragende fundering een gebouw in korte
tijd in zou storten. Dus is ons kantoorgebouw ook ge
fundeerd. En toch ging het verzakken.
Zonde van het gebouw. Het is vergroeid met ons. Het
heeft een eigen cachet en we kennen elke ruimte. Gusto's
kantoren en showroom waren bekend en bezocht door
vele vertegenwoordigers van alle landen der aarde. En
een nieuw kantoor in deze tijd is br br. br.
U weet allen dat op de Maasdijk regelmatig grond
gestort wordt om deze dijk op hoogte te houden. Die
grond is niet weggewaaid maar heel rustig gezakt.
U begrijpt wel wat er zich afspeelde onder onze voeten.
Daar werden verschillende lagen klei, veen, zand, enz.
in beweging gebracht. Het werd een persen en duwen
en in die grond zaten onze heipalen. Nu hebben deze
palen een z.g. kleef. Deze kleef geeft een bepaalde vast
heid aan de paal in de bodem. Men kan zich dat het
beste voorstellen door zich een stok te denken, gestoken
in een bus pasta (stopverf b.v.). Al zal die stok niet op
de bodem rusten, toch zou men er b.v. een steen op
kunnen leggen zonder dat de stok wegzakt.
Omdat nu de grond onder het gebouw in werking trad
door bovengenoemde en nog meerdere oorzaken, (zoals
trillingen van explosies in de oorlog) kreeg men een
negatieve kleef. De aarde die eerst steunde, ging trek
ken, met het gevolg dat het gebouw ging zakken en wel
in N.W.-richling.
Het werd onhoudbaar en naarstig werd naar een oplos
sing gezocht. De oorzaak wist men, maar nü de plannen
om het gebouw te behouden. Daar zouden kapitalen
mee gemoeid zijn.
Aannemers kwamen en gingen totdat het Bouwbureau
nret het ei van Columbus als voorbeeld kon beginnen.
Er werd besloten, ten eerste een harde onderlaag te zoe
ken en ten tweede de bestaande palen daar op te persen
en daarop betonstukken te zetten onder het gebouw. De
oude bestekken werden opgezocht. Het laboratorium voor
grondmechanica te Delft deed met zeer moderne instru
menten een onderzoek naar de veilige zandplaat. Met
een oliedrukvijzel werden de oude palen die een weer
stand hadden van 44 ton naar beneden gedreven, de vei
lige zandplaat in. De berekeningen klopten en die palen
kregen allen een betonnen verlengstuk die het kantoor
als vroeger een vaste fundatie bezorgden. En de nega
tieve kleef verdween.
Zo is dus met enkele woorden verteld wat er zich onder
het Gustokantoor heeft afgespeeld. En dit is nog lang
niet alles. O neen! U hoort er nog veel meer van.