kerstmis 1950
Weg met de veiligheid
wij hebben haast
H
Gusto Aquarium vereniging
„TROPIC A"
94
Toch is deze denkwijze heel verkeerd. We mogen de
Kerstgedachte niet binden aan de oorlogsdreiging en ge
weld van het ogenblik, maar moeten ze zien als een lich
tende ster van hoop op betere tijden, als een vingerwij
zing naar de toekomst, welke, hoe donker ook voor het
heden, toch ook lichtstralen te zien geeft. We moeten van
goede wil zijn en beginnen de vrede te zoeken in ons
eigen innerlijk, we moeten komen tot vrede met ons
zelf, met onze familieleden, met onze kameraden en vrien
den. De idee, dat geld en een benijde positie alléén ge
lukkig maken, moeten we laten varen. Immers de ware
vijanden van de Kerstboodschap zijn het egoïsme, de
baatzucht, de nijd om het „geluk" van anderen, het
trachten ons op te werken ten koste van een medemens.
Deze vijanden hebben bezit van ons genomen, ze buigen
onze gedachten krom en beletten ons het geluk te zien,
dat in onze nabijheid ligt.
Als we ons eens konden opwerken tot tevredenheid met
de plaats, welke ons is aangewezen en dan met hart en
ziel die plaats, hoe nederig ook, met blijheid vervullen,
dan zou het eerste lichtstraalte reeds geboren zijn tot heil
van mens en maatschappij. We zouden dan de ware
boodschap, welke het Kerstfeest tracht in onze harten te
plaatsen, voor een groot deel begrepen hebben.
Ze is moeilijk in praktijk te brengen, die Kerstbood
schap, dat weet ik, want we zijn nu eenmaal mensen,
behept met alle gebreken, aan dit mens-zijn verbonden,
maar, juist in deze tijden van duistere dreiging en gees
telijke ontwrichting, zou het zo mooi zijn om er althans
begrip voor te tonen en te trachten de ware gedachte
van het Kerstmisvieren in onze zielen te laten door
dringen. Ze daar vast te houden, te koesteren en te laten
opbloeien.
En wanneer we de Kerstboodschap met die grootse ge
dachte tegemoet treden, dan kan Kerstmis 1950 ondanks
alles toch nog een blijde Kerstmis zijn voor allen „die
van goeden wil zijn" en voor ieder die de hoop op een
lichtere toekomst nog niet hebben opgegeven.
Vrede op aarde, Vrede in onze harten!
H.
Hel gebeurt wel eens, dat wanneer ik iemand betrap op
'n onverantwoordelijke werkwijze en hem er dan op at
tend maak, dat hij met zijn eigen leven en met dat van
anderen speelt, ik prompt tot antwoord krijg: „Mijnheer
wat U vertelt is allemaal waar, maar wij krijgen ge
woon geen tijd om overal op te letten, want de baas zit
ons achter de b^oek". Bij nader onderzoek blijkt dan al
tijd, dat niemand de opdracht heeft gegeven, ondanks de
haast, om nu maar roekeloos te gaan werken.
Wanneer er opdracht komt om iets vlug af te maken,
wil daarmede niet gezegd zijn, dat dan de veiligheid aan
de kant gezet moet worden, integendeel. Wij propageren
het veilig werken niet alleen uit een oogpunt van het
bedrijfsbelang, maar vooral in dat van de mensen zelf.
Men bezie de verbeteringen, welke overal zijn aange
bracht. Dit voortdurend opwekken van de veiligheids-
gedachte heeft echter geen enkel nut, indien niet ieder
een. van hoog tot laag, meewerkt om ze ingang te doen
vinden.
Dus ook bij haastwerk ons verstand gebruiken en in de
toekomst de haast nooit de overhand laten krijgen over
de veiligheid!
Denk aan de gevolgen, welke onoordeelkundig werken
kunnen hebben.
M.
Op 28 Nov. werd deze onderafdeling der P. V. opgericht
met 21 leden.
Plaatsgebrek noodzaakt ons verdere mededelingen hier
over te verschuiven naar het volgende Zeskant.
Bij 't verschijnen van dit Zeskant, maken we ons op om
het Kerstfeest te gaan vieren, ieder naar zijn aard en
zijn geestelijke instelling. Er zijn er, die alleen in feest
stemming verkeren vanwege de dag vacantie, ande
ren denken aan lekker eten en drinken, weer anderen
vlechten naast deze wereldlijke zaken toch een tikje
vroomheid in hun feestviering, ook zijn er, die zich bij
deze feestviering uitsluitend laten leiden door de blij
heid van de herdenking van Christus geboorte.
Hoe 't ook zij, gelovig, ongelovig of onverschillig, nie
mand ontkomt aan het aparte karakter van de Kerst
viering. Dit ligt nu eenmaal in ons allen verankerd. Maar
in wie van ons leeft de ware Kerstgedachte? Wie van
ons beseft de diepte van de Kerstboodschap, om het:
Vrede op aarde aan allen, die van goeden wil zijn?
Staan wij er lang bij stil? Neen, dit gaat veelal aan ons
voorbij, onberoerd en ondoordacht.
En zij, die de woorden: „Vrede op aarde", letterlijk op
vatten, halen de schouders op en wijzen op de onzeker
heid in de wereld, op de oorlogsdreiging, welke over de
mensheid hangt, over het noodlot van deze ellendige tijd,
dat men immers toch niet kan ontgaan. Vrede! het zou
wat
