Buucman's schutting,
m
KIJKJE OVER
De zon schijnt, 't is warm en met onze zonnebril op kijken wij zo'n beetje
over de schutting bij de I.H.C.-Vennoten. Wij zien de leerlingen van
Verschure terugkomen van een tocht over het IJsselmeer. Jaloers zijn wij,
heel jaloers. Want nooit meer zullen wij leerling zijn, ook niet bij
Verschure; wij zijn slechts buurmansschuttingkijker, met de kans om
later (véél later!) opperhoofd-buurmansschuttingkijker te worden; lan
derig hangen wij te suffen, met onze zonnebril op één oor en een droom
in ons hoofd. Wij dromen van de zon, van de zee en van Dulcinea en
van zachte muziek
Dan schrikken wij wakker van „Vier weken pijn" bij Gusto. Man krijgt
staalplaat op teen, teen breekt, (plaat blijft heel) vier weken ongevallen
wet, minder loon! In het firmanieuws staat een plaatje van 's mans voeten
met pijltjes naar de breukplaatsen. Wij rillen, zien dokters, ziekenhuizen,
spuitjes en zusters. Teveel spuitjes en te weinig zusters! Geef ons dan
maar liever stalen schoenen met veiligheidsneuzen.
Toch helpen zelfs deze schoenen niet tegen de sluipende vijand t.b.c.
Thans worden de „Kloppers" weer doorgelicht, desgewenst met huis
genoten. Eens op een dag is t.b.c. misschien net zo zeldzaam geworden
als pokken en melaatsheid in West-Europa. Het is grappig erover te
peinzen, leunend op de schutting met onze zonnebril op, dat de man die
de t.b.c. zal verslaan, misschien op dit ogenblik in zijn wieg ligt te
schreeuwen
Geschreeuwd hebben wij bij het lezen van de puntenlijsten van het
klaverjastournooi voor de Conrad-Stork wisselbeker. 44.000 punten voor
de winnaar! Dat is pas een spel. En dan wij die al jaren week in Week
uit staan te juichen voor één puntje, voor ieder puntje, van de voetbal
club welke wij in ons hart gesloten hebben. De verliezer had maar
33.000 punten. En ieder puntje een reden tot blijdschap (of tot droef
heid). Wat een geweldige massa emoties moet zo'n klaverjastournooi
veroorzaken!
„Massa" was ook het onderwerp van een artikel in het L.S.Z.-nieuws
Massaproductie werkt prijsverlagend; wat eerst een luxe-artikel was,
wordt tenslotte massaproduct. Wij wilden dat het goede van deze aarde
steeds meer massa-product werd en het slechte steeds vaker luxe-artikel.
Zonneschijn, gouden wijn en zonnebrillen voor iedereen en niemand
een pistool of een atoombom. Maar wij zijn dromers, dat mag U wel
weten.
Bij J. K. wordt een droom werkelijkheid. De personeelsvereniging
begint er in te raken. Dat doet ons genoegen. Wij scheppen er genoegen
in wanneer dromen bewaarheid worden; maar buiten schijnt de zon en
wij doezelen zo'n beetje. De vacantie zal ons naar het hoofd stijgen
denken wij.
IEONICÜS
84
