11953j QAseAseASCASCAreAseAseA!) We hebben afscheid genomen van 1951 en staan wederom aan het begin van een nieuwe periode, een nieuw jaar. Wat zal het ons brengen? Gezien in het licht van de huidige tijdsomstandigheden, welke vol span ningen en dreiging zijn, wordt de vraag met een zekere benauwenis ge steld. We hebben immers het gevoel op een vuicaan te leven. Ieder ogen blik vrezen we een uitbarsting. Vroeger, in meer rustiger tijden, stelden we die vraag ook, maar toen was de beantwoording ervan minder moeilijk en betrof zij feitelijk meer het welzijn van onszelf of van ons gezin. Thans gaat het om geheel andere zaken en hangt ons individueel welzijn veel meer af van het grote ge beuren in de wereld. En wat we daar zien gebeuren is verre van gerust stellend. Vandaar die bedekte angst in die vraag. Het zou echter absoluut verkeerd zijn om het nieuwe jaar met angst en vrees tegemoet te treden. Pessimisme kan ons niet redden, dat verlamt de energie. En die hebben we juist nu zo hard en hard nodig. We mogen nooit vergeten, dat donkere wolken zilveren randjes hebben. Een bewijs, dat het licht wel onderschept, maar niet gedoofd kan worden. Het straalt en leeft ook achter die onheilspellende wolken. Zo is ook ons leven. Licht en schaduw wisselen elkaar af. Maar als we in d'e schaduw staan, laten we dan naar het licht kijken, het licht, dat hoop geeft en dat de schaduwen uiteindelijk altijd weer verjaagt. Als we met deze gedachten het nieuwe jaar intreden, dan zal het waar achtig wel gaan. Gelukkig Nieuwjaar!! H (0) 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1952 | | pagina 7