Lenen Als je vroeger op de fiets, na je werk, met een flinke tegenwind een slordige 10 Km. weg zat te stampen om bij een leermeester een uurtje vakbekwaamheid op te doen en je kwam dan na dat lesuurtje weer thuis, ja, dan ketterde je wel eens op het zware leven, dat je als jongen moest doorstaan om iets te bereiken. Moeder keek je dan verontwaardigd aan en vertelde op welke wijze vader een vakman was geworden. Ach, dan schaamde je je weer hevig omdat je durfde te morren over een beetje wind en kou. Kom ik nu op de leerschool in aanraking met de jongens, dan denk ik altijd: „Die moesten nu eens weten hoe ik en erger nog mijn vader aan hun lessen moesten komen Je kon destijds ook een ambacht school bezoeken en je leerde daar juist genoeg om te weten hoe je het gereedschap vast moest houden. Maar dan verder! Juist in die dagen 25 jaar geleden ging de wetenschap met sprongen vooruit en je am bacht had je zowat op z'n boerenfluitjes geleerd. Om bij te blijven moest je, na je werk, bij kennissen en relaties, soms ver weg, met de pet in de hand vragen om hulp bij de studie. Betalen kon je niet, want thuis was ieder geldstuk welkom. Inbrengen en zo weinig mogelijk uitgeven, was het devies. De jongens zullen wel zeggen: „"Wat hebben wij daarmee te maken? Wij hebben weer andere moeilijkheden. Nu moeten we veel meer kennen, dan jullie vroeger, enz." Maar daarvoor schrijf ik dit niet. Op heden nu het mogelijk is alles te worden wat je hersenen toelaten, valt het ons, ouderen, op, dat de animo om iets te leren, zo flauw is. Dat de jongeren niet genoeg beseffen een wapen in handen te hebben om zich te verheffen als mens en als vakman, en de mogelijkheden thans veel groter zijn dan voorheen. Laten de jongeren vooral vasthouden, dat de ouderen, die jullie zien werken, het hoofd schudden en aan hun tijd denken toen ze voor het eerst aan de bank kwamen. Ze denken: „Vader in de hemel, wat hebben die knapen een kans. Had ik maar de helft ervan gehad, dan had ik de wereld verzet". Leren is g^en kunst als je verstand hebt. Bedenkt dan ook, de kans niet alleen te grijpen, maar ook volledig uit te buiten. Want alleen dan, kunnen jullie meer bereiken dan voor de ouderen mogelijk was. Jullie moeten ons ouderen kunnen zien als stumpers en niet wij jullie zien stumperen. Leer je een gat in je hoofd als je jong bent, dan heb je later geen gat in je jas. P- J- M. 32 (0)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1952 | | pagina 10