KIJKJE OVER BuUUnOH 5
't Is voorjaar, naar men ons mededeelt, Dulcinea en wij leven in een
permanent feest. Een niet minder permanent feestleven echter heeft de
Heer B„ jubilaris (blijkbaar van beroep) bij Verschure, die een veertig
jarig jubileum herdacht. Een spreker meende dat dit 40-jarig jubileum
een bewijs van bekwaamheid was. Waarmede wij het eens zijn. Het valt
niet mee veertig jaar lang te jubileren. En 't is nog duur ook!
Werf Gusto heeft (minstens) twee voetbalclubs. Één in Schiedam en
één in Slikkerveer. Wij wensten Gustoman te zijn en dan in Slikkerveer
(heus!) te wonen. De secretaris heeft er een boekje van opengedaan in
het firmanieuws. Het eerste jaar heeft men daar wat ongeregeld gevoet
bald. Wij denken aan ronde velden, met drie doelen, zo'n stuk of veertig
spelers en zes ballen. Geen scheidsrechter. Zó erg ongeregeld is het toch
zeker niet geweest, Gusto?
De veiligheid in het bedrijf is een van die dingen waarover wij ons
(soms) druk maken. Nu lazen wij bij J. K. weer dat een paar helpende
handen een slachtoffer hadden opgepakt en naar het magazijn gebracht,
zonder te weten wat hij had. Wij menen, dat ook als ze wèl wisten wat
hij had, dit foutief geweest was. Het is ons, vreemdelingen, toch een
raadsel waarom die man naar een magazijn werd gesjouwd. Of is dit
een van die uitwassen van de Moderne Bedrijfs Administratie (M.B.A.
voor kenners)?
In Sliedrecht hebben ze, uiteraard volgens Gédégé, een drukke Februari-
maand gehad. Een jubilaris en een kernvergadering. Asjemenou. En nog
wel op één dag ook. De Kernvoorzitter was goed van de tongriem ge
sneden, zegt Gédégé. Dat gebeurt wel vaker, als we goed geïnformeerd
zijn. Aan een andere heb je niet veel. En alléén eeri jubileum is wel een
beetje erg rustig, zelfs al is Februari een korte maand.
Wie soms mocht denken dat nylon aan de Kinderdijk nog onbekend mocht
zijn, wordt door het laatste firmanieuws van L.S.Z. uit de droom ge
holpen. Men heeft zoal niet een primeur, dan toch wel een gloednieuw
bericht over de toepassing van nylon voor bankbiljetten en schrijfmachine
linten. Ze hebben bij L.S.Z. nu wat nylons (linten, Hoor!) besteld voor
proef. Als dat lukt wordt er misschien wel wat meer van dat spul in de
Alblasserwaard geïmporteerd. Waarmee we maar willen zeggen
„Mens erger je niet", het bekende spel (met opvoedkundige waarde?) is
bij Conrad-Stork onderwerp geworden van een meditatie in het.firma
nieuws, Waartegen wij protesteren. O.i. is dit spel gegrond op mensenhaat
en bevordert het onder meer het leedvermaak. Wij spelen (eerlijk gezegd)
liever Monopoly. Wij zijn er gek op en zouden alles willen monopoliseren.
De lente, en Dulcinea en de zon voor ons, enig monopoliehouders. En U
zich maar niet ergeren! Of wel?
IH.C. HOL!. ANP
48
