VACANTIE I
VACANTIE II
Is er iets aantrekkeiijkers in een mensenleven dan vacantie? Op school al
vormen de vacanties wekenlang het gesprek van de dag. Naarmate men
ouder wordt worden de gesprekken diepzinniger en de plannen breder
uitgesponnen, vooral nu bijna iedereen de beschikking over een aantal
dagen vacantie heeft.
Vroeg in het jaar wordt er al geïnformeerd naar de datum, waarop de
vacantie in het bedrijf wordt vastgesteld. Als eenmaal die datum is vast
gelegd, beginnen de plannen, welke vooraf waren gemaakt, vaster vorm
aan te nemen en gaat men links en rechts informeren naar prijzen en
ligging van vacantie-verblijven, of anderszins. De een wil naar het strand,
de ander prefereert bos en heide. Weer anderen stippelen een tocht uit,
welke per fiets of brommer gemaakt kan worden. Hierbij dient weer reke
ning gehouden te worden met slaapgelegenheid, waarvoor te voren moet
worden gecorrespondeerd met Jeugdherbergen, natuurvriendenhuizen, enz.
Dan zijn er wier hart uitgaat naar het water. Zeilers en hengelaars gaan
hun spullen, welke zij nodig hebben om hun sport en vacantiegenoegens te
beleven, opknappen en aanvullen.
Weken en maanden zijn gevuld met allerlei kleinigheden, welke de vacantie
kunnen doen slagen.
Dan volgt het wachten en hopen. Wachten op de bevrijdende datum en
hopen op warm en droog weer. Het weer, de onberekenbare factor, die
al menige vacantie deed mislukken en letterlijk en figuurlijk in het water
deed vallen.
Naarmate de vacantie-datum nadert, verandert ook de geest in het bedrijf.
Dit komt vooral tot uitdrukking enkele dagen voor de vacantie. Men is wat
joliger en behulpzamer, dan normaal en men laat wat meer over zijn kant
gaan.
Als dan eindelijk het signaal gegeven wordt, waarmee de werktijd be
ëindigd is en de vacantie een aanvang neemt, begint de uittocht. Dan
wordt werkelijk wat maanden tevoren in gedachten reeds is beleefd en
wat herhaalde malen werd besproken, thuis en op het bedrijf. Afgeschud
worden de spanningen, waaronder de menselijke geest en lichaam weer
een jaar hebben geleefd. Men duikt onder in een roes van rust en ont
spanning, waarin krachten worden verzameld om de komende periode te
kunnen aanvangen en volbrengen.
Wij wensen allen, van hoog tot laag, een prettige vacantie toe.
G. M.
Een van onze medewerkers, G. M., schreef zijn gevoelens over de vacantie
neer. Het heeft dus geen zin daarover nog meer woorden op papier te
zetten op gevaar af, dat men ze toch niet leest. Immers, als dit Zeskant
verschijnt, is de vacantie-datum voor de fabriek al heel nabij en gaan ook
de meeste beambten zich voor dit feest opmaken, al zijn er ook al een
aantal, die reeds eerder de vacantiegeneugten smaakten. En onder die
vacantie-stemming is het gevaar niet denkbeeldig, dat het Zeskant, dat
toch ook een onderdeeltje van het bedrijf uitmaakt, lustig in een hoek
terecht komt en daar vergeten en ongelezen blijft liggen. Op dit ogenblik
heeft men wel andere zaken aan het hoofd en al wat aan het bedrijf
herinnert, is taboe in deze abnormale tijd' van wachten op het bevrijdende
signaal, zoals G. M. dat zegt.
Toch hoopt de redactie, dat er nog velen zijn, die het Zeskant even door-
80 (0)
