LEEEEEVEEE
Vakkennis!
GESLAAGD.
We hebben het wel eens over vakkennis. Vakkennis is een wetenschap,
welke je niet aanwaait, maar om ze te verkrijgen moet men zich heel
wat moeite en opofferingen getroosten. Doet men dit niet, dan vergaart
men niet de nodige kennis en wordt men niet wat je noemt: een vakman.
Toch denken sommige mensen daar erg licht over. Vakkennisdat
heb je, of dat heb je niet. Wie maakt zich daar nu druk over? „Ik
niet," dacht een zeker iemand en trad stoutmoedig bij de afd. Personeel
binnen. „Meneer ik heb gehoord, dat er kokers nodig zijn. Kan ik
daarvoor in aanmerking komen?"
„Ja, dat kan," kreeg hij te horen, „mits je werkelijk koker bent."
„Nou," zei de man, „koker ben ik niet; ik ben classificeerder, maar ik
ken dat vak wel, want ik heb er vaak naar gekeken als ik op de schepen
werkte. Het lijkt me niet zo moeilijk."
En toen was die man nog verbaasd ook, dat hij niet aangenomen werd.
Er was nog iemand, die op het kokersbaantje afkwam. Koker is eigenlijk
niet het juiste woord, maar een Nederlandse verbastering van het Engelse
caulker. Zou je het echter zo schrijven, dan snapt niemand het. Nu, die
bewuste sollicitant vertelde, dat hij goed koken kon. Waar hij het dan
gedaan had? „Wel," zei de man,' „ik was enige tijd hulpkok in het
Engelse kamp in Hoek van Holland." Stomverbaasd stond de man te
kijken, toen we hem duidelijk maakten wat een koker op een scheepswerf
eigenlijk was. Erg duidelijk was het hem niet, want hij keek twijfelachtig
en toen hij ongetroost heenging, mompelde hij nog zoiets van: „En toch
kon ik aardig koken, al zeg ik het zelf."
Voor het examen Gevorderden in de Scheepsbouw slaagden de heren
J. van Elk, D. Fierloos en J. v. d. Wouden.
De cursus werd gegeven door Instituut Holland.
Wij wensen de betrokkenen van harte geluk met het bereikte succes.
(0) 117
