KIJKJE OVER BUURMAN's SCHUTTING
Het laatste Conrad-Stork nieuws heeft één ding voor altijd veilig gesteld
voor onze ironie en dat zijn veiligheidsschoenen, t Is waar dat de laatste
jaren met raden, commissies, bureaux voor internationale, nationale en
bedrijfsveiligheid om veilig verkeer niet te vergeten er niet veiliger
op geworden is. Maar die veiligheidsschoenen zijn een goede bescherming.
Wij wilden wel dat alle veiligheidsproblemen zo gemakkelijk waren op
te lossen.
„Wat denkt U van een J. K. wandelclub" is een kop uit het betreffende
firmanieuws. Nu, de wandelclub van „De Klop" kan getuigen dat wij daar
goed over denken. Niet dat wij menen dat het iets uitmaakt wat wij ervan
denken. Maar die bij J. 6 K. van wandelen houden kunnen zich opgeven
bij de portier. Het doet ons denken aan de in het Nederlandse leger niet
ongebruikelijke vraag wie er fietsen kan. Deze lieden worden dan gebruikt
voor alle mogelijke klusjes. Dat doet J. 6 K. met zijn wandelaars niet,
laat U dat gezegd zijn.
In dit verband kunnen zij zeker rekenen op steun van de Heer F. D. van
Verschure, die vierweeks kampioen werd met 9 marsen. Ook de Heren
H. en M. hebben goed meegelopen. Wanneer in de volgende vier weken
alle Verschure-mannen meelopen, wordt het een hele optocht. Wij zijn
geenszins verbaasd dat marsen en wandelen ons IHC-mannen zo in het
bloed zit. De werfterreinen zijn groot.
Een speciale jubilaris van L.S.Z. willen wij even voor het voetlicht halen.
Het is de zandzuiger „Lincoln Witham" (vZh Loevestein), die meer dan
zestig jaar dienst heeft verricht. Het pleit voor de constructie, maar als
alle IHC-werk zo stevig is, dan zitten we over twintig jaar zonder. Maar
misschien krijgen we dan eens de tijd om echt flink te wandelen.
Allerlei slag lui worden rond de doeken gezeuld op de tentoonstelling
van Gusto's schilderclub Beatrix, aldus het Gustonieuws. De voorzitter
op zijn netjes sprak een welkom. Nu kennen wij die voorzitter; de man
is altijd netjes. De tekeningen lieten de Gusto-redacteur merken dat een
voudige zielen veel in zich verbergen. Hoeden af voor die eenvoudige
zielen. Petje af voor de Gusto-redactie. Dat is wel een kleurig taalgebruik,
mannen.
Met zoveel aandacht bij het wandelen hadden wij bijna onze dichtende
vriend Gédégé van „De Klop" over het hoofd gezien. Maar hij was er
weer, en hoe! Hoe?; dat vragen wij ons ook af. Voor ons is Gédégé aan de
grauwe hemel van de Nederlandse dichtkunst een lichtpunt. De forse
rythmiek van zijn verzen, die een gespannen dynamiek verraden
Sorry, we willen hier niet de draak steken met Gédégé, maar met de
Nederlandse verzenmakers en hun critici. Vergeleken bij de kunstrecensies
in de dagbladen is Gédégé een verademing. Heus.
ikonicus
132