DE KLANT ZEI: JA Schepte met beide handen water, dronk en zette een vies gezicht, bah. dat is zout. Och, wat doen die landrotten ook op zee! Ja, zo'n zeereis is wel interessant. De diagrameur en de voedings watermeter zaten voor lijk bij hun apparaten. Zij hadden geen be langstelling voor de zee. Maar toch, op tijd werden de opnamen gemaakt, gelukkig is niet iedereen zeeziek. Steeds waren er verrassingen. Door een plotselinge manoeuvre van het schip kwam door de openstaande machinekamerdeur een grote golf water. Men kon de B. B.- machine niet meer zien. Een lid van het water gordijn maakte haar onzichtbaar. Machinekamer-personeel zou even sluiten. Maar, o wee, daar kwam de tweede golf. Onze vriend hield echter vast en sloot de deur te midden van de stortzee. Druipend van het water zij hij „Dat was net op tijd". voor lijk bij hun apparaten. De mooie beplating van de cilin ders van de B.B. - machine vertoonde even later vele witte plekjes. Gratis zout. Maar daar was onze machinist niet op gesteld. De oliekan erbij en er werd gepoetst totdat alle sporen van deze verrassing verdwenen waren. Daar midden in de nacht, deed de directeur de ronde, vroeg belangstel lend hoe het ging en zei: ,,Het gaat niet goed, er zijn er te veel die er niet tegen kunnenIk ben op de brug geweest, we gaan weer naar kalmer water". Met geladen schip werd tenslotte meer dan 30 uur, zonder onderbreking ge varen en naar bleek, was de overname-commissie, bestaande uit een viertal deskundigen, zeer tevreden. De ploeg die deze nacht gestaan had, ging na het ontbijt om 7 uur ter kooi in het voorschip, met het vooruitzicht eens heerlijk te slapen. Maar een paar uur later een herrie of het schip verging. Daar liet men plotseling de ankers vallen, een geraas van jewelste en daar doorheen de bootsman met z'n orders, schreeuwende door een scheepsroeper. De eerste gedachte van de ter kooi liggenden was „een man overboord". Neen, het bleek een heel gewone ankerproef te zijn. Na op zo'n technische manier gewekt te zijn gingen we ons wassen en kleden. Enkelen hadden de gelegenheid een heerlijk bad te nemen, met warm- en koud water, want met het vallen der ankers, was het einde der 30 uur-proef gekomen en na het middagmaal gingen de technici van boord. Nu de verzorging, wat de inwendige mens betreft was qoed. De hofmeester met z'n staf komt alle lof toe. Ruim 50 man verzorgen is geen kleinigheid. En wat dat betreft hebben we geen gemopper gehoord, (Vervolg op pag. 127) 126

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1952 | | pagina 6