VIA
PARUS
NAAR
SPANJE IN DE WINTER (SLOT)
Zweefbrug te
Bilbao.
De pont hangt
op de hoogte
van de kade
Het Cantabrische Berglandschap met zijn groene valleien, milde regen
en daardoor talloze snelle vlietjes, zijn mijnen (kolen, erts) en velerlei
fabrieken en werven, havens en stranden, heeft een klimaat dat het
Hollandse zeer nabij komt. In de sneeuwbekroonde toppen met daarom- en
overheen cirkelende autowegen is een bergpas op 1404 m een nieuwe
beleving. Eindelijk het meer egale Castiliaanse hoogland, 500800 m boven
de zeespiegel. Wat een verschil. Het groene gras is weg. Kaal, dor, neen
woest is de natuur tot de verre horizon. Af en toe een kudde schapen,
stieren of paarden, al of niet met herder, gehuld in schapenvacht tot over
de oren. Want snerpend koud is 't hier, vooral 's nachts. Overdag helder
fris weer, stil, o Zo stil. Geen verkeer, geen mens stoort hier. Ver weg
blaft een hond, en daar, die kant kruipt een stoomschietend miniatuur-
treintje geruisloos een valleihelling af.
Hier en daar is er voldoende teelaarde op de rotsen over. Enigszins
gezuiverd van de grote blokken steen, die soms netjes tot windkerende
muurtjes zijn opgetast, wordt het land met de os voor een simpele hand-
ploeg gescheurd. Prachtig in hun arme eenvoud, prachtig ook die rode
grond tegen groenbemoste rostwanden. Trouwens de kleuren wisselen
eikaar telkens af. V/aar de rotsen opgeblazen zijn om de autoweg er
doorheen te leiden, zijn de fraaie marmeraderen menigmaal in allerlei
figuren te zien. Veldsteen in de dorpen en marmersteen in de stad zijn
hier dan ook de voornaamste bouwstoffen, hoewel ook heel veel gebouwd
wordt met holle rode baksteen.
Madrid met zijn 950.000 inwoners heeft grote drukke hoofdstraten, vele
moderne, historische en culturele schatten in kastelen en kerken en paleizen
en een uiterst moderne universiteitswijk, maar een bezoek aan een vriend
van een vriend toonde al gauw wat de oude bouwwijze in de oude wijken
heeft achtergelaten. Nauwe bultige stegen, slecht plaveisel. In 't algemeen
19
