HOE BEKIJKT
EEN
BAGGERBAAS
ONS PRODUCT
De ouderen onder ons zullen zich kunnen herinneren hoe klepbakken,
zelfs wel gehele stoommachines, naar één enkele tekening gemaakt wer
den. Dit lijkt ongelofelijk; toch is het waar.
Hoe kon dit nu, zal men zich afvragen?
Dat kwam voornamelijk doordat het tempo van ontwikkeling toen lang
zamer was.
In de werkplaats wist iedereen hoe de constructie van de spanten en ste
kers in een bak was, het was alleen nodig op de tekening aan te geven
van welke afmeting, welke nagels er dan in moesten en welke steek, dat
wist de baas wel. De plaats van de bolders werd op tekening aange
geven, constructie was bekend; de mallen voor bolders hingen immers op
een rek in de scheepsbouwwerkplaats.
Zo ging het ook in de machinefabriek.
De diameter van de zuigers, de wanddikte van de cilinders en andere
voorname stukken werden meteen in duimen op de samenstelling-tekening
aangegeven. Dat was voldoende om de machine te kunnen maken; over
de toleranties was niets aangegeven, dat behoorde men te weten; bij
iedere machine was dit immers hetzelfde?
Naast het nadeel van starheid en afkeer van nieuwigheden (mogelijk ver
beteringen), had deze gang van zaken toch het voordeel te leiden tot een
zekere rijpheid van constructie.
Immers door de vele keren, dat dezelfde constructie werd uitgevoerd,
kwam men tot een grondige toets van de bruikbaarheid er van in de
practijk.
De bij LSZ gemaakte stoomhopperzuigers (meer dan 50) waren m dit
opzicht wel bijzonder „uitgekiend
De tegenwoordige snelle ontwikkeling van de techniek en dus het steeds
groeiend aantal mogelijkheden waaruit wij kunnen kiezen bij het ontwer
pen van onze producten maakt, dat eventuele standaarduitvoeringen een
steeds korter leven hebben.
Critiek van de kant van de gebruikers wordt dus steeds minder letterlijk
van toepassing op een volgende uitvoering.
Dit legt op ons een grote verantwoordelijkheid.
67