MET DE KERN NAAR DE N.LS.M»
Op Zaterdag, 26 September j.l. waren we vroeg uit de veren, want om
tijdig in Amsterdam te zijn, moest de bus om 7 uur afrijden. De Slikker-
veerders waren vanzelfsprekend genoodzaakt nóg vroeger op te staan om
tijdig bij het D.P. te zijn. Ieder was echter present, voorbeeldig op tijd.
Jammer, dat het zo mistte, want daardoor leek het alsof we tussen twee
grijze muren reden. Te zien was er niet veel. In Amsterdam brak echter
de zon door, die ons de gehele dag trouw gezelschap bleef houden. De
stemming was mede daardoor erg goed te noemen.
Op het machtige N.S.D.M.-bedrijf werden we verwelkomd door de Vei
ligheidsinspecteur, de Heer Reijnders en diens assistent, de Heer Koch.
Deze gaven ons een inzicht in de wijze, waarop de veiligheid daar geor
ganiseerd is. Het viel ons op, dat er zo weinig rommel lag rond de
enorme schepen, welke op de hellingen stonden. Er was een knaap bij
van ruim 40.000 ton.
Al wat met de veiligheid te maken heeft, wordt daar geel geverfd. Zo ook
de machtige pijpstellingen om de in aanbouw zijnde schepen. Het bouwen
in dokken werkt de netheid wel in de hand. Handig vonden we het uit
sparen van openingen in de schepen beneden de waterlijn. Je wipt zó
even een schip binnen. De mannen uit de machinefabriek konden dan ook
de verleiding niet weerstaan op die gemakkelijke manier 'n machinekamer
binnen te stappen. Het gevaar, waarvoor de heer Reijnders waarschuwde,
om een bout op je hoofd te krijgen, namen ze op de koop toe. Anderen
hadden interesse in de sectiebouw en de lasvloeren, die laag bij de grond
waren gehouden. Bij ons liggen ze hoog. Waarom eigenlijk? werd er ge
vraagd. De aandacht trok ook het enorme platenpark met zijn vele kraan-
banen. De klemmen voor het hijsen der platen, werden nauwkeurig be
ken. Bij nadere beschouwig waren ze echter niet beter dan de onze.
(0) 133
