Kent U dat verhaal (historisch) van die brander, die een gat met een
flinke diameter in een dek van een schip moest branden en met deksel en
al in de diepte verdween?
Of van die boorder, die van binnenuit een gat in het dek moest boren, dat
ook prompt deed, maar tevens een van zijn collega's met een gaatje ver
rijkte?
Ik zie jullie al lachen en roepen: „De stommert! Dat zou mij niet over
komen!" enz.
Maar wat zeggen jullie hiervan?
Een brander moest in opdracht van een ijzerwerker een stuk uit de huid
van een in aanbouw zijnd schip branden. Binnen in het casco werd een
schrapje op de huid gezet en onze brander toog ijverig aan het werk om
het plaatje haarfijn, volgens de streep uit te branden. Maar o wee, juist
toen hij het traditionele tikje zou geven, dat het plaatje zou doen sneuve
len, viel het reeds met een daverend geweld naar beneden. Toen onze
brander zijn kop (hoofd) door het door hem gemaakte gat stak, zag hij
stom verbaasd, wat hij had aangericht.
Wat was er gebeurd? Aan de andere zijde van het uit te branden stuk
huidplaat zat een stellingstrijk van een stelling gelast, die prompt (stel-
148 (0)
