Mtiffr <z6o*difi vcaafyl....
moet men voldoen zelfs bij een kleurenblinde. Zo kleuren adviseren en
aanbrengen, zal de verf waarde geven en de algemene smaak opvoeren.
Men kan de vervlakking opheffen naar een ongekunsteld kiezen, zoals
onze smaakvolle voorouders het zo simpel maar wonderlijk raak konden.
Kleur en verf kunnen Uw wanden maken of breken. Kies dus hier met
zorgvuldigheid.
P. J. M.
(Gusto)
„Pa, wat zijn dat voor knikkers aan de bladeren?"
Het was vacantietijd en gelukkig had hij een open
oog voor allerlei bijzonderheden.
De „knikker" die hij bedoelde, waren de zogenaamde
galappeltjes aan eikenbladeren.
U weet wel, de galnoten of galappeltjes, die ontstaan
doordat de galwesp eieren aan de onderkant van de
bladeren legt.
In deze appeltjes zit het voedsel van de larven, die uit het ei plegen te
komen. Maar in deze galappels zit ook looizuur of tannine.
Als kind hoorde ik al dat uit deze galappels inkt wordt gemaakt. In onze
galappels is echter zo weinig looizuur, dat wij daarvan niet veel gal-
noteninkt kunnen maken.
De beste galnoten worden hoofdzakelijk geïmporteerd uit Voor-Azië, en
wel uit de omstreken van Aleppo.
Van de Aleppogalnoten wordt een aftreksel gemaakt, op ongeveer de
zelfde wijze als waarop koffie gezet wordt, maar dan in een ketel van
veel grotere inhoud.
In het aldus verkregen aftreksel bevindt zich het looizuur, dat vermengd
wordt met een vooraf bepaalde hoeveelheid ijzerzout (ijzervitriool). Dit
ijzerzout verkrijgt men door de inwerking van een door chemici uitge
kiende hoeveelheid zuur op ijzer. De chemische stof die vervolgens ont
staat uit looizuur plus ijzer, vormt, na enige tijd koken van dit mengsel, de
eigenlijke inkt. De inkt is, en hiervan zult U opkijken, bijna kleurloos en
wordt daarom gekleurd met een teerkleurstof, een blauw poeder, dat aan
de inkt kleur geeft. Na het schrijven wordt het schrift in plaats van blauw
bijna zwart door het oxydatieproces, dat aan de lucht optreedt. U kunt
dit proces het beste vergelijken met het roesten van ijzer.
Om bederf van de inkt tegen te gaan, wordt een conserveringsmiddel
(carbol- of salicylzuur) toegevoegd, zodat de inkt onbeperkt goed blijft,
terwijl tevens teneinde de oxydatie en dientengevolge de vorming van
een zwart bezinksel in de fles te verminderen een weinig zoutzuur wordt
toegevoegd.
Het schrift van de echte ouderwetse galnoteninkt verbleekt niet en is na
enige dagen drogen, watervast.
Gelukkig dat ik dit in „Johez Nieuws heb gelezen en het aan hem heb
kunnen vertellen.
Haarlem, 3 September 1953. PA.
128
