art. a na keboe bv. met Sint Nicolaas namens alle IHC-ers een trapje aan te bieden om hem het gluren te vergemakkelijken. Bedankt, maar zo'n trapje heb ben wij al. Ironicus) Het weer was niet zo mooi als tijdens de technische proeftocht. En buiten gaats gekomen, kwam ik tot de conclusie nog lang geen zeeman te zijn. Natuurlijk tracht je je zo lang mogelijk goed te houden, maar gelukkig zag ik al gauw dat er meer van 't zeepaardje gebeten waren. Mense kinderen, wat een „groene gezichten en een kromme ruggen. Aangenaam, hoor! Wat het zakelijke betreft, alles ging van een leien dakje en om twee uur werd het schip met enig ceremonieel en de nodige champagne aan de firma Erikson overgedragen. Gelukkig ging het daarna snel landwaarts. Voor velen een verademing en toen we binnen waren, zag je verschillend? gezichten, ook dat van de schrijver, snel opklaren en hoorde je de roep „Honger!" Nu, daar was iets aan te doen. De kok in de keuken was enorm. Voor in t achteronder of achter in t vooronder (ik weet niet meer precies waar het was) stonden de tafels gereed en liepen de dienaren af en aan met de met allerlei lekkers gevulde schalen. En zo onder het genot van een etentje en (het genot?) van enkele speeches ging het rustigjesaan Rotterdam-waarts, waar we om half zes aan de Parkkade meerden. En zo is dan bouwnummer CO. 205 voor J. K. Smit weer „wijlen" en is de vloot van de firma Erikson met een prachtige aanwinst verrijkt, waarvan deze firma ongetwijfeld veel genoegen zal hebben. Vrijdag 15 October. Toen moest het blijken, of de persvoorlichting, zoals die voor deze tewaterlating gewenst werd, goed zou marcheren, 't Is waar, de tijd van voorbereiding, was erg kort, want pas Zaterdagochtend 10 October had het eerste overleg bij LSZ plaats over de ontvangst van pers en film, waarbij nog kwam, dat elders vrijwel tegelijkertijd een paar veel grotere schepen zouden aflopen. Welnu, een attractie werd gevonden in de bijzonderheid, dat de persmen sen desgewenst aan boord de tewaterlating zouden meemaken. En dat sloeg in. Er was zelfs een aparte bus voor nodig om Vrijdag al die pers mensen van Rotterdam naar de werf te brengen. Hoe druk het vóór het grote ogenblik op en om de werf was, valt nau welijks te beschrijven! De auto s der gasten stonden honderden meters in dubbele rijen, maar de tribunes kraakten niet, zover ik weet, zomin als de vlaggestokken in de windloze lucht. October 1953. VéDéBé. (J. 6 K.) 125

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1953 | | pagina 5