06 LUILAK in Haarlem dijzen te eten kreeg. Al heel vroeg in de morgen blies de bakker op z'n hoorn als ze klaar waren, en dan stroomde het volk van alle kanten toe. Het verhaal loopt nog in Zaandam dat een man op Luilakmorgen achttien warme bollen naar binnen wist te werken, waardoor hij z'n hele leven de naam van „BoLAchttien" gehouden heeft. Maar hoe komt dit gebruik nu in de wereld? Hier zijn al de mensen het nog niet over eens, door het feit dat het al zó oud is en dat het op zóveel verschillende manieren .gevierd" wordt dat het moeilijk is de werkelijke achtergrond te vinden. De onderdompeling in het water werd heel vroeger gezien als een soort verwekking van de regen aan het begin van de zomer. Een soort Van „Bidstond voor het gewas" dus, natuurlijk helemaal op de heidense ideën van onze oer-voorouders gegrond. In sommige plaatsen slaan ze de langslaper met brandnetels. Dit ziet terug op de vroeger gebruikelijke vruchtbaarheidsriten. Met hetzelfde doel als de onderdompeling dus. Door bepaalde symbolische handelingen met b.v. brandnetels probeerde men de vruchtbaarheidsgeesten gunstig te stemmen. CORCA. (LSZ) In Haarlem wordt nog steeds op de Vrijdag en Zaterdag voor Pinksteren „de luilak" gevierd. In de loop van de Vrijdag arriveren 10-tallen bootjes met bloemen en bloeiende potplanten aan de Kampervest en de Kampersingel, waar de tuinders hun waren aan de kant uitstallen. Vrijdagsavonds begint het publiek dan al naar „de luilak" te trekken, zoals deze bloemengracht dan genoemd wordt, en naar de tentjes, waar men zure haring en gerookte paling kan kopen en tegenwoordig ook ijs. Dit alles maakt het beeld compleet. Elke oprechte Haarlemmer gaat naar „de luilak -avond toe om er op de stampvolle singel heen en weer te wandelen en een bloemetje te kopen. Maar het grootste feest begint pas Zaterdagmorgen om een uur of 3, 4, wanneer de Haarlemse jeugd vroeg opstaat en zich in troepen naar „de luilak begeven, onderweg overal aan de bel trekkend om de langslapers wakker te maken. Veel Haarlemmers die niet zo op dit luidruchtige gedoe gesteld zijn, zetten dan ook Vrijdagsavonds prompt de bel af of maken de trekker los. Op de bloemenmarkt is voor elke beurs iets te koop, en elk rechtgeaard Haarlems kind koopt een potje bloemen voor moeder en als zij nog zo gelukkig is een grootmoeder te hebben, dan wordt zij ook steevast bedacht met een bloemetje, liefst in een pot, al is het maar een simpel afrikaantje of viooltje. Zaterdag om 12 uur is „de luilak" afgelopen en herstelt zich het gewone leven weer. 47

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1954 | | pagina 23