KIJKJE OVER BUURMAN'* SCHUTTING
Een jubilaris bij Verschure werd verblijd met de mededeling, dat hij na
veertig dienstjaren langzamerhand tot de inventaris van het bedrijf was
gaan behoren. Nu zijn wij helemaal geen mensen, die sterk zijn in finan
ciële en boekhoudkundige zaken, maar wel weten wij, dat inventaris die
je veertig jaar in huis hebt, nagenoeg is afgeschreven. Als wij ons de ter
zake dienende termen goed herinneren, staat zoiets na veertig jaar „voor
een gulden op de balans". Wij zien een jubilaris liever niet op de post
„Inventaris", maar bijvoorbeeld onder het hoofd „Beleggingen".
Gédégé van De Klop brengt ons in een geladen vers in aanraking met de
uitschuifbril voor hengelaars, een bril die een aanmerkelijk indrukwek
kender beeld geeft dan het blote oog, van de door voornoemde hengelaars
gevangen of alsnog te vangen vis. Wij hier in Den Haag kennen deze
brillen reeds lang en wij gebruiken hen sinds jaar en dag voor het bezien
van de biefstukjes die de slagers hier veelal als brief bezorgen.
L.S.Z. vertelt ons iets over de Rijnvaart. In de middeleeuwen en daarna
waren de handelaars, schippers en ambachtslieden streng georganiseerd
in gilden, die de prijzen regelden en de orders verdeelden. Napoleon
maakte er een eind aan en een vijftien jaar later begon de vrije Rijnvaart
en handel zich te ontplooien, zeer ten voordele van de handel, industrie
en bevolking. Dat moet ik toch eens aan onze melkboer vertellen
Conrad-Stork toont ons een foto van een onzer collega's, met de mede
deling, dat hij door de lens van ons toestel (Conrad-Stork's toestel,
uiteraard) bij de werktekening verrast werd. En waar was de rest van
ons toestel, Conrad-Stork?
Ook Gusto, althans de afdeling Slikkerveer van dit bedrijf, heeft nu een
wandelsportvereniging. U weet, dat dit een sport is, die ons hart gestolen
heeft. De paden op, de lanen in. Een, twee, een twee, Neus in de nek
van je voorman. Een, twee, een twee. Niet zo hard daar vooraan, anders
kunnen ze achter niet meekomen. Een, twee, een twee. Hè, er is niets dat
wij zo graag zien doen.
Waar gehakt wordt, vliegen spaanders. Een oud gezegde dat men onzent-
wege ook bij alle werktuigmachines in metersgrote letters kon neerzetten.
J. K. geeft er ons het zoveelste plaatje over en de veiligheidsbril moet
U tegen die spaanders bescherming bieden. Ook bij ons gehak op Jan-en-
alleman vliegen de spaanders weieens in het rond (zie blz. 74 van dit
nummer) en vandaar dat ook wij een „figuurlijke" veiligheidsbril dringend
van dode hebben. Deze wordt ons permanent voorgehouden door de
redactie „Het Zeskant", léés die krant! Maar de bril op onze tronie hier
onder duidt ergens anders op. Als U dit leest, bekijken wij de zaken der
IHC-vennoten op heel grote afstand. Vacantie, weet U. En zonnebrillen.
En parapluies.
