^lOelteruóten
Dit is de titel van het toneelspel, dat „Het Rotterdams Toneel" op Vrijdag
29 October j.l. voor de genodigden en leden der P.V. in „Odeon" opvoerde.
En in tegenstelling met deze titel hebben de toeschouwers geen gelegenheid
gekregen in slaap te vallen, want dit spel vol humor en geestige woorden
wisselingen hield iedereen klaar wakker, afgezien misschien van diegenen
voor wie het gesprokene wegens de slechte accoustiek onverstaanbaar was.
Maar daarover straks.
Het op zichzelf eenvoudige gegeven een gepensioneerd ambtenaarsgezin,
dat buiten ging wonen en daar een ware invasie meemaakt van liefhebben
de kinderen met aanhang die allen in het (veel te kleine) ouderlijk huis
willen logeren werd door dit gezelschap uitstekend uitgebuit en met
vaart voor het voetlicht gebracht.
De vaak zeer rake typeringen ontlokten de zaal gulle lacht-salvo's en
vooral de nacht-scène was er een met koddige situaties.
Zonder de andere spelers te kort te willen doen, mag het knappe spel van
vader en moeder Hapgood (Wim v. d. Brink en Sarah Heyblom) worden
geroemd. Vooral de huisvaders zullen zichzelf op bepaalde momenten heb
ben herkend Een zeer gave vertolking gaf ook Ton Lensink te zien
in de moeilijke rol van Sproetkop.
Het moment bijvoorbeeld, waarbij hij zijn vrouw het mislukken van zijn
sportzaak bekent, was een hoogtepunt.
En nu de zaal. Tja, wat moeten we daarmee?
Zoals U bekend is dit het zoveelste experiment op zalengebied en we
moeten helaas constateren, dat ook nu geen bevredigende oplossing is
bereikt.
Het spijt ons dan ook zeer dat verschillende bezoekers zich ten einde raad
reeds voor het einde der voorstelling huiswaarts hebben begeven. Het be
stuur overweegt dan ook maatregelen, die verbeteringen in deze moeilijke
situatie kunnen brengen.
En nu nog even over het slot. Reeds eerder hebben wij er op moeten wijzen,
dat het voor een gezelschap dat op de planken staat, zeer pijnlijk is te zien
hoe een deel der toeschouwers een soort sprint inzet naar de garderobe, in
plaats van de alleszins verdiende hulde te brengen. We hopen van harte
dat ook hierin verbetering komt. Welterusten!
Wie onaangename karweitjes uitstelt, is als een kind, dat eerst het suiker
klontje opsnoept en dan tegen de levertraan opziet.
144 (0)
