BE ATI
bieden, deed ik dit maar op de langskomende dames. Dus harten als het
iets leek, schoppen als het iets leelijks was, ruiten als het goed van vorm
en klaveren op X-benen. Dat ging goed, totdat de dames op waren en er
een auto aan het kolen lossen ging. Toen bleef ik schoppen bieden en lag
in een wit bed met een zuster er naast bij te komen (om U te vertellen
hoe de afloop was). Verder niets dan prettigs over dat Bridge. Ik heb nu
een heleboel dingen gehoord (om het hoekje). Ze zijn vooruitgegaan aan
ledental en er is meer harmonie bij die Bridgers, dan een leek zou denken.
Ze spelen er prettig en met veel stilte, als het spannend is. Maar anders
is het koffiegeslurp en flesgeklok en schoudergebeuk hoofdtoon. Verder
leerde ik er een paar leuke woordjes bij, die mijn taalgebruik weer ver
rijkten. Neen het was daar wel ouwe jongens bij die kaartgriepers. Leve
de Bridge.
P. J. M.
Ja die verf het droogt slecht dit trimester.
We zeilen wel langzaam op de lente aan, al met
al is het nog maar hopeloos.
Wij schilders zitten te snakken naar een hap zon.
Dat eeuwig gegrijs in Holland gaat ons toch ver
velen. Groen willen we hebben. Groen mooi
groen. Teer en zacht lekker mals smerend groen
en rose willen we. Rose met wat andere reuk dan
rotte blaren en vergaan riet. Bah!, al anderhalf
jaar grijs en bleek water, vechten met regen en
onweersbuien. Trappen tegen de wind. Wat zeg
ik U: tegen orkanen. Neen, we verlangen naar
iets liefs.
Bloesem lammetjes en zo meer. Jongens, laten
we hopen. Het bestuur gaat al uitkijken naar een
mooi hoekje zonder honden of verf-etende koeien
op het erf en zo. Dus maak je spullen klaar. Als
het lentestartschot valt, slaan we onze benen over
de stang en dan schilderen.
P. J. M.
KIÏDEBFEEST
„Irene" staat nog en dat is een wonder. Met een losgeslagen blijmoedig
heid bevolkten onze kinders de grote zaal van Irene, om met blijde ver
wachting hun P.V.-aandeel te komen genieten. En dat is dan ook gebeurd.
Van het poppenspel, de films, en ook van „het lepe boertje" is ten volle
22 (0)
