Er zijn mensen die zeggen: „Moeten ze maar voor niks aan de vereniging geven". Met garantie: dit zijn geen leden die zelf kweken! Immers: omdat de een, de kweker, veel tijd en ook wel geld geeft, hoeft de ander, liggend in de luiste stoel die hij bezit, niet voor niets z'n bak met vis zien groeien. Een ongeschreven wet in onze vereniging luidt n.l.: „een eigen lid gaat 5 cent onder de goedkoopste aanbieding". B.v. een nestje rode rios wordt door een drietal liefhebber-kwekers aan geboden, resp. voor 27)/^, 25 en 22j^ cent per stuk. Ons eigen lid heeft altijd voorrang, mits kwaliteit goed is, en zal 17J/£ cent mogen vragen. En nu maar kweken heren, en vergadering bezoeken. Waren het vroeger uitsluitend Bondssprekers, die een lezing hielden, nu doen eigen leden dit 09k reeds. Op 2 Juli 1953 waren er „slechts" 18 leden. Wat toen „slechts" was is nu „niet gek". Hadden we in een van de vorige artikeltjes pret over de niet/wel lekkende bak van onze voorzitter (hij werd dadelijk herkend, hoe bestaat het) nu is het de beurt aan de secretaris. (Lach niet te luid, een volgende keer valt U de eer te beurt) Chinezen, dat is bekend, kan men ook in de winter kweken (het onderwerp behandelt vissen, Ironicus!) Ook onze secretaris heeft een kweekje opgezet en een 50 cm. bakje door een ruitje in tweeën gedeeld. Men kan nl. Chinezen kweken zonder de oudjes uit de bak te halen. Elke dag kan men dan een 8-tal kleintjes met een lepel overscheppen en in de kleinste ruimte van het verdeelde bakje doen. Het voordeel is hier, dat ze in hetzelfde water blijven en dat slechts één oliepitje gebruikt hoeft te worden om het water op 20 graden te houden. Toen nu de potloodstreepjes het aantal 60 registreerden meende onze secretaris, dat de visjes niet in evenredigheid meededen en hing hij met z'n hoofd een halfuur boven de kraamkamer, Hij zag een drietal Chineesjes tussen de rubberafzetting van het ruitje van het kleine naar de grote afde ling zwemmen Om te gillen! En maar tellen; 57, 58, 59, 60 en maar dezelfde visjes aanturven. Heb plezier: er valt wat uit te leren. Lach gerust, maar pas op, je staat zó in 't Zeskant. De secretaris. (0) 24

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1955 | | pagina 24