Er komt een bemanning aan boord van 36 personen, waarvoor 10 hutten
beschikbaar zijn. De hutten voor de officieren komen op het sloependek,
evenals de messroom en de pantry. De hutten voor het overige personeel
komen in het voorschip benedendeks, alsook een tweede pantry en een
algemene keuken en bovendien nog 2 messrooms.
De baggerinstallatie heeft een capaciteit van 450 m3 specie per uur. Deze
wordt opgebaggerd door in totaal 47 emmers, elk met een inhoud van
500 liter. Omdat in zware harde leem gebaggerd zal moeten worden, is
de helft van het aantal emmers voorzien van chroomnikkelstalen bekbanden
en 3 tanden per emmer, terwijl de andere helft uitsluitend bekbanden heeft.
De normale baggerdiepte bedraagt 12 m, doch het is mogelijk een maximim
diepte te bereiken van 14 m. De gebaggerde specie wordt gedeponeerd in
een zgn. mengbak. Vermengd met water wordt deze specie door middel
van een zandpomp met een capaciteit van 450 nv' per uur via een drijvende-
en walpersleiding naar de wal geperst.
Met het schip zal 500 m drijvende pijpleiding en 100 m landleiding worden
medegeleverd. Deze persleiding, die vervaardigd zal worden door L.S.Z.,
heeft een diameter van 550 mm.
MET DE CUTTER-ZUIGER "LOUIS PERRIER", C.O. 278
Het vertrek van de Werf Gusto is op Maandag, 18 April 1955, vast
gesteld. Om omstreeks vier uur lopen met doordringend kabaal vele wekkers
af. Zoete dromen worden afgebroken. Het grote spel, waarop velen
maanden hebben gewacht en waarvan sommigen zich misschien afgevraagd
hebben, waarom het allemaal zo lang moest duren, gaat beginnen.
Het blijkt buiten te misten. Met een taxi naar de Werf, waar langzamer
hand alle tochtgenoten binnendruppelen. Tegen vijf uur komen ook de
drie bestelde sleepboten van de „Volharding" langszij. Gelukkig trekt de
mist langzaam op en als we om halfzes de rivier opgesleept worden, kon
digt zich, tot ieders vreugde, een prachtige dag aan.
Met één sleepboot vóór en twee langszij het achterschip gaat het via Maas,
