leerlingen van nijverheidsscholen aan het werk; ze draaien, ze slijpen, ze fraisen en ze zijn aan het bankwerken. Het is een lieve lust om te zien. Een paar meter verder wordt getimmerd en gemetseld, leerlingen zijn aan het stucadoren; het is een en al bedrijvigheid. Dan een blik op ons horloge: het loopt al tegen twee uur. Een blik in de catalogus en we weten, waar het dichtsbijzijnde café te vinden is en daar strijken we neer. Oef, we hebben honger gekregen en we zijn dorstig en onze voeten zeggen „Dank je, baas als we gaan zitten. Na een half uurtje stappen we weer op; er is nog zoveel te zien en de tijd schiet al op. We gaan verder over het tentoonstellingsterrein en blijven dan even staan om naar een televisie-uitzending te kijken bij een van de talloze televisie apparaten, die op de E 55 aanwezig zijn. De stroom van bezoekers buigt naar rechts af en als een kuddedier lopen we mee, maar daar behoeven we geen spijt van te hebben, want we belanden bij de vatenfabriek en we kunnen de fabricage van metalen vaten geheel volgen. Dat is bijzonder interessant. Via de „Brug der Kennis" over de Westzeedijk gaan we naar het tweede deel van het tentoonstellingsterrein; het is inmiddels vier uur geworden en we moeten ons dus haasten om nog zoveel mogelijk te zien. Wat op ons programma stond hebben we echter afgewerkt en wat we verder nog kunnen zien is toegift. En we hebben nog veel gezien, zij het in een sneltreintempo. Paarden, koeien, biggen, varkens, boter, kaas, glaswerk, koffie en thee, kunstmest, papier. Ja, papier. En nuttig toegepast ook, want we kwamen bij een stand, waar melk, in papier verpakt, werd ver kocht. Een goed idee, want de dorst plaagde ons weer. We zagen de slagerij-afdeling en kregen daar een heerlijke kop bouillon aangeboden. Vlakbij de stand „Bier uit gerst". Met de ervaring van de slagerijstand in gedachten, gingen we naar binnen. Maar, hoe interessant het brouwerij- bedrijf ook moge zijn, geen gratis glaasje bier aan de uitgang! En toch, tochjuist, daar zien we weer een café tje, waar we even kunnen neerstrijken om onze voeten wat rust te gunnen en onze keel een glaasje bier. En dan maar weer lopen en kijken, kijken en lopen! Als we tegen half zes weer bij de uitgang belanden zijn we moe; moe van het kijken en moe van het lopen. Maar 't was machtig mooi en we zouden het bezoek aan de E 55 niet graag gemist hebben. Wie er heen wil gaan, adviseren we zonder aarzeling: doen! Maar neem er geen snipperdag voor. Doe het in je vacantie-week, dan kun je alles zien en niet slechts een deel! We staan weer buiten, we lopen naar de tramhalte en, kijk, daar komt net lijn 4 aan. „Dank U wel, R.E.T., dat U ons mee wilt nemen" zeggen onze voeten! \V O I R UI L De fam. J. A. v. Delden, Esdoornlaan 14, Schiedam (Kethel) biedt aan: woning met 1 kamer, woonkeuken, bijkeuken, kelder, 3 slaapkamers, douchecel, voor- en achtertuin; vraagt: vrij huis in Rotterdam-Zuid, bevattende 4 a 5 kamers. De fam. Wassink, Burgemeester Knappertlaan 176a, Schiedam, biedt aan: dubbel bovenhuis, bevattende 4 grote kamers, 2 zijkamers, zolder met 1 kamer, keuken, 2 W.C. s, 2 waranda s, badkamer; vraagt: 4-kamerwoning, le etage of benedenhuis, Rotterdam of Schiedam- centrum. (0) 107

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1955 | | pagina 9