~üh-~- - W
EEN NIEUWE MOERBORGING
Voor vastzetton
Fig. A 2 Borgring voor gebruik.
Na vastzetten
Het is reeds jaren lang een pro
bleem in de machinebouw (werk
tuigbouw etc.) om een goede
moerborging te maken, tegen los
werken van de moer of een bout
verbinding welke in bewegende
machinedelen is gemonteerd of op
een stilstaande constructie is aan
gebracht. Er zijn reeds vele
manieren toegepast en het is geen
eenvoudige taak om hiervoor nu
een betere uit te vinden
De tot nu toe gebruikelijke zijn
wel:
le. De meest bekende en eenvou
dige moerborging is die door
middel van een splitpen of
ijzerdraadje, hetzij door een
gaatje in de moer of achter
de moer.
Een betere uitvoering van de
onder 1 genoemde is wel de
kroonmoer, doch ook deze
heeft bezwaren, zoals ieder
in de praktijk wel heeft ge
merkt.
Een andere veel gebruikte
methode is het gebruik van
een normale moer, waardoor een onderlegring en boven deze moer een
contra-moer. Deze uitvoering is duur, daar men twee moeren en een
ring gebruikt; bovendien, en dat is ook belangrijk, wordt de bout
langer.
Stalen verende ringen, welke wel goed borgen doch meestal het opper-
p. r5 vlak van de moer en het werk-
r Iy. CJ. stuk beschadigen, terwijl bij die
delen welke herhaalde malen
gemonteerd en gedemonteerd
moeten worden, vernieuwing
van de ringen noodzakelijk is.
Het is natuurlijk niet te verwon
deren dat men in dit tijdperk van
de plastics (kunststoffen) ook ge
zocht heeft het moerborgprobleem
op te lossen. Als eerste resultaat
hiervan werd in Amerika een zelf-
borgende moer gemaakt die onder
de naam „locknut" in de handel
werd gebracht en welke wij ook
hebben toegepast in de diverse
onderdelen van „Donzere- Mon-
dragon". Deze moerborging vol-
2e.
3e.
4e.
117
