"TDf^Dlf* A" OCTOBERMAAND
I ilv/l IV*M HUISKEURINGMAAND.
Octobermaand is de wijnmaand, nu was het wel
geen wijn wat de „Commissie van drie" voorgezet
kreeg, maar na een paar bezoeken kwam het
spraakwater toch behoorlijk naar boven.
U begrijpt zeker al wel dat het dagelijks bestuur
als keuringscommissie haar jaarlijkse huiskeuring
hield. Er waren een 14-tal liefhebbers te bezoeken
en in drie avonden was het bekeken.
De eerste avond kwamen de westelijke Schiedam
mers aan de beurt, vanuit de Gorzen werd de stad
doorkruist en 's avonds zaten we in Kethel.
De tweede avond kwamen de Station-bewoners
aan de beurt en de derde avond gingen we Rot
terdam in.
Van de 14 bakken waren er drie héél goed, 3 goed,
2 zeer behoorlijk, en 11 van minder goed tot be
hoorlijk.
De bakken werden gekeurd op niet minder dan 24 punten, en de lief
hebber kon, de negens en tienen weggelaten, 24 x een acht krijgen. Het
totaal aantal te betalen punten werd dus 192.
No. 1 behaalde 178,1 en no. 14 153,6.
Het bestuur is tevreden, dik tevreden. De ontvangst was overal prettig,
bijna overal viel een slokje te slikken, al moet gezegd worden dat de eerste
koppige „koffie" bij een niet Schiedammer geschonken werd. En in de
Mijnsherenlaan kwam zowaar een grote pudding met rozijnen voor de heer
secretaris op tafel!! Dank je wel Sinterklaasje.
Maar waarom het bestuur verder tevreden is dat is het volgende:
De commissieleden keurden onafhankelijk van elkaar. Nu komt het mooie
resultaat: 14 leden x 192 punten is 2688 punten. Nu was er een onderling
verschil op deze 2688 punten van 20 en 80 punten. Voorwaar een grote
prestatie. Immers men mag niet keuren naar eigen smaak, doch men keurt
volgens de gegevens van de N.B.A.T. keuringscommissie.
Waarover het bestuur beslist niet te spreken is dat er maar zo weinig
liefhebbers zich hebben opgegeven. Zij heeft meer respect voor no. 14
dan voor de mooiste bak van die liefhebber die zich niet de moeite deed
en zich opgaf voor de keuring.
Een aardig voorval mag ter lering worden aangehaald.
Bij een der liefhebbers werden strafpunten gegeven omdat één soort vis
ziek rond zwom. Via alle mogelijke kanaaltjes (van vrouwen natuurlijk)
kwam de commissie ter ore dat zij door die liefhebber voor gek en weet ik
wat nog meer verklaart werd. Die vis was gezonder dan de gezondste en
ijverigste Gusto werker, enz., enz.
Een paar dagen later vertelde de liefhebber aan een der bestuursleden
dat hij vreesde voor een begin van herfstpest, hij had een zestal doden in
de bak. Laat daar nou die ene soort ook bij zitten!! Een beetje schaam
rood kon er ook nog af. Heus mannen-liefhebbers, het zijn beslist geen
„dooie-vissie-vreters", dat bestuur van jullie.
Nog een aardig voorvalletje: Er wordt gebeld, de commissie treedt nader,
(commissies treden altijd), gaat zitten en de keuring is in volle gang.
De bel gaat nog eens en een kennis komt binnen, in zijn hand een papieren
zak, uit de zak een beetje water zomaar op de grond, de commissie kijkt
naar de spatten, de kennis naar de heer des huizes, dan komt het er uit:
(0) 173
