DE OUDE EEUW
(Vervolg Algemeen Gedeelte
Tja, die Electronica, dat is toch niks voor ons; zulke vreemde dingen,
waarbij alles zomaar automatisch gebeurt. Hoe kan dat nou in de scheeps
bouw! Maar bedenk dan wel, dat ook wat vroeger onmogelijk scheen, nu
de gewoonste zaken zijn. Zullen we eens wat ophalen uit de Geschiedenis
van de Scheepsbouw?
Houten schepen hadden vele, vele eeuwen gevaren op de wind en de
roeiers. Totdat Robert Fulton het in 1807 bestond in een bootje met
stoomkracht en raderen te varen. Ongelooflijk primitief was het gevalletje,
maar hij haalde New York heen en terug. Nou ja, zou het avontuur mislukt
zijn, drijven bleven ze toch nog op zo'n houten vuurschip.
Wat een dwaasheid dan ook dat veilige hout vaarwel te zeggen en
in een schip van ijzer te stappen! „Dat zou ik nooit doen!" zeiden onze
overgrootvaders nog. En toch voer ons eerste ijzeren schip, op stoomkracht
nu natuurlijk, van Londen naar Keulen helemaal! Het Domdak en de beide
Torens droegen er duizenden kijkers. Wat dacht je: een ijzeren boot die
niet zinkt! Hoe bestaat het; van heinde en ver liep men uitWat een
tafereel voor Jules Verne, maar gebeurd is het.
Ketels en karren werden geleidelijk aan deugdelijk en degelijk gemaakt;
daar was op het laatst eigenlijk niets meer aan te verbeteren. Maar ja,
er zijn altijd wel mensen, die weer wat anders willen, vooral als 't goed
koper is natuurlijk.
En die Diesel hééft dan wat nieuws uitgevonden, maar geloof maar gerust,
dat 't nooit wat wordt met zijn motor! En nu? Naast de triples, naast de
Brouwers, de Foster Wheelers en de gelaste ketels, gelaste machines, ja,
gelaste schepen, maken nu zelfs een paar I.H.C.-vennoten Dieselmotoren
in serie, waaraan we een paar tientallen jaren terug zelfs nog niet dachten.
En wie in de I.H.C. dacht, dat we „er nu toch wel zijn", loopt alle kans
„eruit" te geraken, even zeker als de houten galeien en de clippers en de
raderboten van weleer.
De wereld staat niet stil, vroeger niet, nu zeker niet.
De General Dynamics Corporation heeft reeds twee onderzeeboten van de
Amerikaanse Marine met atomische aandrijving geïnstalleerd. Haar direc
teur, dhr. Hopkins, gelooft, dat in de naaste toekomst de atoom-energie
gebruikt zal worden niet alleen voor de voortbeweging van schepen en
vliegtuigen, maar ook voor het drijven en verwarmen van fabrieken, het
bereiden van voedsel, voor geneesmiddelen en heel wat andere doeleinden
meer.
Waar is het doel, het einde?
J. K. (LSZ)
131
