LI I I I EVEEE
Gezellige avond W.5.V. „GUSTO"
Op 12 November jl. werd de leden van de Wandelsportvereniging een
gezellige avond aangeboden. Hier werden leuke herinneringen opgehaald.
De vrouwen en verloofden waren meegekomen om ook eens mee te maken,
dat er in onze club een prima verstandhouding heerst. De avond werd
geheel door eigen krachten verzorgd, met uitzondering van de accordeon-
niste, die prima met de onzen samenwerkte.
Als de Voorzitter om half acht de avond opent met een korte welkomst-
speech, is het intieme zaaltje geheel gevuld met leden en genodigden, die
onder de tonen van vrolijke muziek (geproduceerd door een door één van
de leden beschikbaar gestelde pick-up) waren binnengekomen. Zodra de
Voorzitter uitgesproken was, klonk achter de coulissen een fluitsignaal en
men hoorde een vrolijk wandellied. Heel langzaam ging het doek omhoog
en op het podium stond onze vlaggedrager, geassisteerd door twee vrou
welijke leden. Een ander lid sprak een epiloog van 1955 uit, die zeer aar
dig was samengesteld, nl. zó, dat bij een bepaald gememoreerd punt een
toepasselijk wandellied werd gedraaid, dat door alle aanwezigen werd
meegezongen.
Na deze aardige inleiding vergastte de accordeonniste ons op een gezellige
potpourri. Daarna de schetsen „De eerste patiënt" en „Ja en Nee-Drama",
afgewisseld door het optreden van de conferencier. Vervolgens was de
beurt weer aan Mej. Slaa met haar accordeon. Bode leidde het spel „Trek
aan de bel".
Toen was het pauze, waarin koffie en gebak werden aangeboden en lootjes
werden verkocht. Mej. de Jong draaide in die tijd gezellige plaatjes voor
ons. Daarna weer enkele schetsen, afgewisseld met muziek en daarna de
pauze, waarin de verloting plaats vond. Vele leden hadden voor de prijzen
gezorgd. De doos met de verrassing, die op het podium opengemaakt moest
worden, kon eerst maar geen winnaar vinden, maar eindelijk was die toch
opgespoord. De nachtspiegel, die uit de doos te voorschijn kwam, werd
nogmaals verloot, omdat de winnaar er geen raad mee wist!
Na deze pauze een voordracht van Prof. Babbelwitz, die van alles door
elkaar haalde, nog enkele schetsen en accordeonmuziek. Het spel „Durft
U dat?" en de hersengymnastiek vielen erg in de smaak.
Tot slot nog een gezellige polonnaise en enkele dansjes voor de liefhebbers.
Hier dreigde nog even een kink in de kabel te komen door een technische
storing in de verbinding tussen pick-up en luidspreker. Mej. Slaa redde de
(0) 183
