MAN VAN MARS
door niet electriciteit-geleidend. Het laat geen enkel spoor na, want de
gevormde sneeuw gaat langzaam, maar geheel in koolzuurgas over. Hier
door zal het duidelijk zijn, dat men er voor moet zorgen, dat zo weinig
mogelijk sneeuw naast het brandend object terecht komt om een zo groot
mogelijk blussende werking te behouden.
Koolzuurgas is ongeveer 1,6 maal zo zwaar als lucht en zal zich dus als
een deken over de vuurhaard leggen, waardoor zuurstoftoevoer onmogelijk
wordt. Bijzonder geschikt is koolzuursneeuw daar, waar water of schuim
de schade nog groter zouden maken, zoals bij electriciteit, ongebluste kalk
of carbid, olie en benzine, motoren, laboratoria, musea, archieven enz.
Wel zullen oppervlaktebranden van b.v. olie of benzine sneller geblust
kunnen worden, want hier zal het kussen van koolzuurgas effectiever de
zuurstof afsluiten dan b.v. het geval zal zijn bij een houtstapel, stapels
emballage of zakken, houtkrullen, balen lompen of opeenliggend textiel,
want het koolzuurgas heeft geen indringend vermogen zoals een krachtige
waterstraal. Ook in de buitenlucht, als de wind het koolzuurgas wegblaast,
zal de blussing moeilijk gelukken.
Waar in het bijzonder op gelet moet worden, is, dat men de afsluiter
geheel en snel opendraait, ook wanneer men denkt niet veel nodig te
hebben, want anders zal de koolzuur reeds in de hoogedrukslang tot
sneeuwvorming overgaan en dan zal binnen enkele seconden de slang
dichtvriezen. Men moet de straalpijpkoker snel heen en weer bewegen,
zodat binnen de kortstmogelijke tijd het brandende vlak is afgedekt. De
werkingsduur van een apparaat van 6 kg. bedraagt slechts 50 seconden.
Men moet er goed aan denken, alleen het houten handvat vast te houden,
want zou men de expansiekoker vasthouden, dan zou de huid van de
hand daaraan vastvriezen, waarbij ernstige blaarvorming zal voorkomen.
Plaats geen CO2 in de zon, want hierdoor zal de druk onnodig hoog op
lopen en mogelijk het veiligheidsventiel in werking brengen.
J. Weijermans.
In het maart-nummer van Het Zeskant liet onze Veiligheidsinspecteur een
foto publiceren van een man, voorzien van een laskap en een veiligheids-
bril. Deze foto heeft de aandacht getrokken van Ironicus, die haar in het
april-nummer nogmaals afdrukte in het Kijkje over buurmans schutting
(zonder zich overigens om het auteursrecht te bekommeren!) en cr een
verhaaltje bij schreef over ,,de man van Mars Ironicus eindigt zijn be
schouwing met de opmerking: ,,Maar thuis mag U van ons wel een ander
hoofddeksel dragen."
Wij zijn Ironicus dankbaar. In de eerste plaats omdat hij nogmaals de
aandacht op onze veiligheidspropaganda heeft gevestigd. En in de tweede
plaats voor het verlof, om thuis een ander hoofddeksel te dragen. Vooral
dat laatste vinden we prettig, want vroeger mochten we dat nooit van
vader. Die zei altijd: „Jongen, als je binnen komt moet je je pet afzetten."
En dat is voor ons zo gebleven.
Neen, Ironicus, we zijn dankbaar voor het gegeven verlof, maar wij thuis
qeen hoofddeksel op het hoofd!
W.
(0) 71
