te pakken en we waren no. 2 kwijt. Wim overkwam hetzelfde. Pluvius
had heel wat op zijn geweten! De anderen bleven koortsvrij en konden
doorzetten, al moesten er heel wat knieën in de zwachtels. Het weer bleef
prachtig en toen de zon doorkwam konden we ook weer genieten van de
prachtige natuur. Met de lopers bleef het nog wel wat dokteren, maar we
kregen geen uitvallers meer. Gerrit had van zijn voorraden weer aardig
uitgedeeld, want 's avonds was de kist leeg.
Donderdag, 26 juli 1956
Er werd een kwartier te laat gestart, maar de start ging soepel. Gerrit had
hulp gekregen van Wim, zodat het uitreiken van de verfrissingen gemak
kelijker ging. Deze dag wordt de bergetappe genoemd, omdat men na
een vlakke aanloop van 25 km langs de Piasmolen, de St. Jansberg over
gaat en dan over de Zevenheuvelenweg naar Nijmegen terug. We liepen
deze etappe heel rustig. Voor de Plasmolen kregen we een extra rant
soen sinaasappelen en klontjes, omdat Gerrit en NVim helemaal terug
moesten om ons langs een grote omweg weer te bereiken; de fietsers mogen
nl. niet over de berg. Het klimmen en dalen op en over de berg en
daarna de zeven heuvelen was vermoeiender dan de vlakke weg. De omge
ving was echter schitterend en het weer hield zich prachtig. We werden
mooi gebronsd, als moesten we oppassen voor zonnebrand. Om half vier
waren we weer in Nijmegen, moe maar voldaan. Na de douche werd er
weer gedokterd van je welste.
Vrijdag, 27 juli 1956
De laatste dag, maar... de laatste loodjes wegen het zwaarst! Dit werd
weer eens bewezen. Na de start in een matig tempo naar Grave, waar we
de kleine rust genoten. Jaap en Cees lieten daar hun knieën opnieuw
inzwachtelen. Tony liep met een dikke enkel en dat kostte haast nog een
uitvaller. De dokter van de Rode-Kruispost trok een bedenkelijk gezicht,
maar Tony mocht verder gaan na z'n belofte op de volgende post op
controle te zullen komen. Tony redde het!
Na Grave trokken we via Cuyk en Oeffeld naar Gennep. Het is een
eenzame weg, maar het uitzicht is er schitterend. Alles liep nu gesmeerd.
Dirk was nog onder behandeling geweest en Lange Dirk liep nog iets
stijver dan de vorige dag, maar ze beten door! In Gennep hadden we nog
20 km voor de boeg. Bij Mook zitten de mensen al langs de weg en ze
belonen je met handgeklap voor het doorzetten van deze dagen. Zodra
de eerste mensen langs de weg kwamen, ging de verenigingsvlag aan de
stok en trokken we zingend verder.
Bij St. Anna stond de Slikkerveerse Harmonie op de groepen en indivi-
duelen uit onze gemeente te wachten. Gezamenlijk trokken we op de maat
van de uitstekende muziek, langs de soms 7 of 8 man dikke rijen mensen
120 (0)
