^^laatóen? 0} niet?
Muriloff de man achter de schermen voor het voetlicht kwam. Hij
heeft onze dank ten volle verdiend.
Er is een discussie tusen de Redacteur en de Voorzitter van de P.V.
over een stukje, dat de redacteur ontvangen heeft over de Personeel-
vereniging.
Redacteur: Kijk, dit stukje heb ik ontvangen van een van de leden
van de Personeelvereniging en dat wou ik in het volgende nummer
opnemen.
Voorzitter: Ja, dat is nu wel heel aardig, maar zouden we dat nou wel
doen?
Redacteur: Waarom niet? Jullie krijgen een pluim op je hoed gestoken
en daar is toch niets tegen?
Voorzitter: De leden zullen misschien zeggen, dat het afkomstig is
van iemand, die een wit voetje wil halen, of dat het bestuur het
zelf heeft geschreven!
Redacteur: Dat is onzin, want al staat er nu N.N. onder, de naam
en het adres van de inzender zijn bij de redactie bekend.
Voorzitter: Alles goed en wel, maar ik zou het toch maar niet
opnemen.
Redacteur: En ik denk, dat ik het toch maar wél doe!
En hier is dan, wat één van de leden van de Personeelvereniging schreef:
Heeft iemand zich wel eens afgevraagd wat aan het organiseren van
feestavonden vastzit? Ik heb steeds weer bewondering voor de mensen
van een bestuur, die zich daarmee belasten.
Ten eerste het probleem: wat zullen we nu weer voor het voetlicht
brengen? Toneel, revue, cabaret, variété? Met ieders smaak dient rekening
te worden gehouden en voorwaar, dat valt niet mee.
Dat ons bestuur er steeds weer in slaagt een programma ten tonele te
brengen, dat waardering vindt, dwingt toch wel bewondering af.
Neem nu onze laatste feestavond op 27 december 1956 in het Passage-
Theater, waar door Frans Muriloff een cabaret-programma werd geboden,
dat er werkelijk zijn mocht en waar ieder, de een wat meer, de ander
wat minder, plezier aan heeft beleefd.
Vraag echter niet wat daaraan voorafging. Contact werd opgenomen met
verschillende gezelschappen. Echter het ene was bezet, het andere kon
door verschillende omstandigheden niet optreden en zo ging men door,
totdat men slaagde bij Frans Muriloff, die ons bestuur uit de zorgen
haalde.
Dan is er de distributie van de toegangsbewijzen. Men k-ent de indeling
in verschillende groepen. Dat hieraan ontzettend veel werk verbonden is,
waarmede de mensen tot in de nacht bezig zijn, behoeft geen betoog.
Nu zal men zeggen: ,,Nou ja, ze zitten niet op een „drogie" en een
rokertje zal er ook wel zijn", dit neemt niet weg, dat er een flinke dosis
arbeid verzet moet worden.
Wat is nu de bedoeling van dit artikeltje? Wel ik zou, en ik meen wel
te spreken namens vele leden van onze P.V., op deze plaats een woord
van dank willen brengen aan ons bestuur voor het vele werk dat het in
het belang van onze vereniging doet en daarbij de wens uitspreken dat
het nog vele jaren de leiding zal blijven voeren. N.N.
10 (0)
