DE CUTTERZUIGER „SIETE" (CO. 339)
BEDRIJFSKLAAR OPGELEVERD
Aero-photo, Nederland.
Op 16 oktober jl. 's middags om twaalf uur vertrokken we per vliegtuig
van Schiphol en via Frankfurt, Rome en Istanbul kwamen we 's nachts
om half twee op het vliegveld Beiruth (Libanon) aan. De douane-controle
leverde geen moeilijkheden op en was spoedig gepasseerd, waarna wij
per taxi naar de stad reden en zodoende in korte tijd in ons hotel
aankwamen.
De volgende morgen zijn wij per taxi naar Tripoli, een afstand van ca.
95 km gereden. Het was schitterend weer. Naar de linkerzijde van de
weg hadden wij een mooi gezicht op de Middellandse Zee, terwijl zich
aan de rechterzijde de bergen bevonden. Het was dan ook een prachtig
gezicht om het blauwe water van de zee tegen de bergwand te zien
afsteken.
Na onderweg de reis even onderbroken te hebben voor het drinken van
een kopje „Arabische" koffie, waren we om ongeveer 12 uur bij het
kantoor van Vianini in El Mina, een havenplaatsje bij Tripoli.
Hier moest de zuiger zijn. Na de eerste kennismaking met enkele leden
van de Directie van Vianini werd al heel spoedig een bezoek aan de
zuiger gebracht.
Zo op het eerste gezicht had de „Siete" het er tijdens zijn sleepreis van
Amsterdam naar El Mina (ca. 3400 zeemijlen) goed afgebracht, al waren
zo hier en daar wel wat roestplekken, veroorzaakt door overkomend zee
water, te zien. Bij nadere inspectie bleek evenwel in het magazijn, waarin
de kisten met reservedelen ondergebracht waren, ca. 15 cm water te
staan. Gelukkig was de „waterschade" aan de reservedelen zeer gering,
zodat het drogen hiervan bij een tropische temperatuur en op een zolder
schuit, spoedig voor elkaar was.
Vanzelfsprekend was onze eerste gedachte om de zuiger zo spoedig
mogelijk bedrijfsklaar op te leveren. Van de zijde van Vianini bleek er
niet zoveel haast te zijn, want de drijvende leiding lag wel voor het
grootste gedeelte gekoppeld in de baai, maar de walleiding lag nog opge
stapeld op de dijk, waarover zij pas later uitgelegd is.
Met behulp van twee drijvende bokken met een capaciteit van resp. 10 en
70 ton hijsvermogen moesten allereerst enkele belangrijke werkzaamheden
worden verricht, zoals de cutter van boord nemen en op een zolderschuit
plaatsen om deze zodoende later op de cutteras te kunnen monteren. Ook
de spudpalen moesten op hun plaats gebracht worden. Bij het van boord
24
