uit. De huur betaalt hij per maand, dat levert geen moeilijkheden op. De
personele belasting wordt door 12 gedeeld, want die komt gelukkig een
maal in het jaar. Hij heeft een kleine levensverzekering lopen, die eens
per kwartaal betaald wordt, want dat was iets voordeliger dan de maand-
premie. Dit bedrag moet Joost door 3 delen. Zo is hij aan het delen en
tellen en rekent hij het bedrag van iedere post per maand uit.
Vaste lasten zijn vaste bedragen, die op geregelde tijden, dus vaste tijden,
betaald moeten worden. Het zijn verplichtingen, die ieder op zijn beurt
heeft aangegaan en waar in de regel niet op te bezuinigen valt. Is bekend
wat er in totaal per maand voor de vaste lasten afgaat, dan is er beter
te overzien wat er voor de vrije besteding overblijft. Lukt het om iedere
maand het totale bedrag voor vaste lasten apart te houden, dan zullen
Joost en Josefien nooit moeite hebben met het betalen van de huur en
zelfs niet met het betalen van de kolenrekening. Er is immers geld voor
klaar gelegd. Ze besluiten dat Josefien iedere maand het totale bedrag
voor de vaste lasten in enveloppen zal stoppen.
Het Huishoudgeld is bestemd voor de dagelijkse lopende uitgaven. Josefien
heeft opdracht gekregen de kosten van het huishoudgeld te schatten. Daar
is zij goed in thuis, want al heeft ze nooit nauwkeurig kasgehouden, ze
weet wel zo ongeveer wat ze per week bij slager, bakker, melkboer
besteedt. Goed voorbeeld, doet goed volgen. Ook Josefien is aan het
rekenen geslagen.
De reserve dient voor de bijzondere uitgaven, die gelukkig niet dagelijks
weerkeren. Reserveren betekent sparen, achter de hand houden. Voor het
kopen van kleding en schoeisel, voor de aanschaf van huishoudelijke
artikelen en grote inventarisstukken zoals vloerbedekking, gordijnen, bed
den, linnengoed en meubels moet gespaard worden, anders komt men
nooit aan vernieuwing of aanvulling toe.
Onder reserve komt nog een andere post en wel onvoorzien. Die post
onvoorzien is Joost zijn hobbie. Onvoorzien is moeilijk te schatten, want
niemand kan in de toekomst kijken. En al lukt het misschien aan een
enkele de toekomst uit het koffiedik te voorspellen, met onvoorziene uit
gaven dient ieder dik rekening te houden. Joost en Josefien trekken 3
van hun inkomen voor onvoorzien uit. Komen ze in de praktijk met hun
uitgaven hoger dan geschat is, dan is onvoorzien'' er om een en ander
op te vangen. Onvoorzien is hun bufferpost, die de kwade stoten van het
noodlot mede zal moeten opvangen.
,.De reserve zo meenden Joost en Josefien beiden, „houden we niet in
huis. Dan kom je er zo licht aan. Die brengen we naar een veilige spaar-
instelling." Of ze daarmee een spaarbank, aangesloten bij de Nederlandse
Spaarbankbond, de Rijkspostspaarbank of een spaarbank van de boeren
leenbanken bedoelden, verklappen we niet. Die doen in veiligheid voor
elkaar niet onder.
Joost en Josefien hebben die avond verder zeer ijverig zitten rekenen en
kwamen op geen stukken na uit. Als ze iedere post wat royaal wilden
stellen, mocht Joost wel een dubbel salaris hebben! Toen zijn ze op
iedere post gaan beknibbelen, hier wat af en daar wat bij, totdat ze
eindelijk met een zucht althans op papier een sluitende begroting, een
sluitend budget hadden.
Hoe het verder met die twee gaat, hoort U de volgende keer.
Zeg, volgt U hun voorbeeld? U vaart er wel bij, al denkt U misschien
van niet. Wie vragen heeft over deze zaken kan ze richten tot het
Gezins-Begrotings-Instituut, Postbus 1046, te Rotterdam.
E. J. Wilzen-Bruins.
74 (0)