uit. De huur betaalt hij per maand, dat levert geen moeilijkheden op. De personele belasting wordt door 12 gedeeld, want die komt gelukkig een maal in het jaar. Hij heeft een kleine levensverzekering lopen, die eens per kwartaal betaald wordt, want dat was iets voordeliger dan de maand- premie. Dit bedrag moet Joost door 3 delen. Zo is hij aan het delen en tellen en rekent hij het bedrag van iedere post per maand uit. Vaste lasten zijn vaste bedragen, die op geregelde tijden, dus vaste tijden, betaald moeten worden. Het zijn verplichtingen, die ieder op zijn beurt heeft aangegaan en waar in de regel niet op te bezuinigen valt. Is bekend wat er in totaal per maand voor de vaste lasten afgaat, dan is er beter te overzien wat er voor de vrije besteding overblijft. Lukt het om iedere maand het totale bedrag voor vaste lasten apart te houden, dan zullen Joost en Josefien nooit moeite hebben met het betalen van de huur en zelfs niet met het betalen van de kolenrekening. Er is immers geld voor klaar gelegd. Ze besluiten dat Josefien iedere maand het totale bedrag voor de vaste lasten in enveloppen zal stoppen. Het Huishoudgeld is bestemd voor de dagelijkse lopende uitgaven. Josefien heeft opdracht gekregen de kosten van het huishoudgeld te schatten. Daar is zij goed in thuis, want al heeft ze nooit nauwkeurig kasgehouden, ze weet wel zo ongeveer wat ze per week bij slager, bakker, melkboer besteedt. Goed voorbeeld, doet goed volgen. Ook Josefien is aan het rekenen geslagen. De reserve dient voor de bijzondere uitgaven, die gelukkig niet dagelijks weerkeren. Reserveren betekent sparen, achter de hand houden. Voor het kopen van kleding en schoeisel, voor de aanschaf van huishoudelijke artikelen en grote inventarisstukken zoals vloerbedekking, gordijnen, bed den, linnengoed en meubels moet gespaard worden, anders komt men nooit aan vernieuwing of aanvulling toe. Onder reserve komt nog een andere post en wel onvoorzien. Die post onvoorzien is Joost zijn hobbie. Onvoorzien is moeilijk te schatten, want niemand kan in de toekomst kijken. En al lukt het misschien aan een enkele de toekomst uit het koffiedik te voorspellen, met onvoorziene uit gaven dient ieder dik rekening te houden. Joost en Josefien trekken 3 van hun inkomen voor onvoorzien uit. Komen ze in de praktijk met hun uitgaven hoger dan geschat is, dan is onvoorzien'' er om een en ander op te vangen. Onvoorzien is hun bufferpost, die de kwade stoten van het noodlot mede zal moeten opvangen. ,.De reserve zo meenden Joost en Josefien beiden, „houden we niet in huis. Dan kom je er zo licht aan. Die brengen we naar een veilige spaar- instelling." Of ze daarmee een spaarbank, aangesloten bij de Nederlandse Spaarbankbond, de Rijkspostspaarbank of een spaarbank van de boeren leenbanken bedoelden, verklappen we niet. Die doen in veiligheid voor elkaar niet onder. Joost en Josefien hebben die avond verder zeer ijverig zitten rekenen en kwamen op geen stukken na uit. Als ze iedere post wat royaal wilden stellen, mocht Joost wel een dubbel salaris hebben! Toen zijn ze op iedere post gaan beknibbelen, hier wat af en daar wat bij, totdat ze eindelijk met een zucht althans op papier een sluitende begroting, een sluitend budget hadden. Hoe het verder met die twee gaat, hoort U de volgende keer. Zeg, volgt U hun voorbeeld? U vaart er wel bij, al denkt U misschien van niet. Wie vragen heeft over deze zaken kan ze richten tot het Gezins-Begrotings-Instituut, Postbus 1046, te Rotterdam. E. J. Wilzen-Bruins. 74 (0)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1957 | | pagina 12