Paranam, dat slechts een nederzetting is van de Surinaamsche Bauxite Mij. Hier moet een deklaag van 10 a 11 meter klei worden verwijderd. Paranam, dat slechts een nederzetting is van de Surinaamsche Bauxite Maat schappij, ligt 35 km van Paramaribo aan de Suriname-rivier, middenin de bossen en is gebouwd op oude citrus- en katoenplantages. Deze cultures zijn echter geheel verdwenen na de afschaf fing van de slavernij. Hoewel het land erg vruchtbaar en rijk is, was het niet meer mogelijk voldoende arbeidskrach ten aan te trekken voor het bewerken van de plantages. De „Akanswarie" werd bedrijfsklaar gemaakt op de Suriname-rivier aan, de steiger te Paranam en daarna door de Para-doorsnede, een doorvoerkanaal, versleept, waartoe twee bruggen, met behulp van een dragline die op een lichter was geplaatst, moesten worden gelicht, om te komen op de plaats waar ze moet werken, namelijk het Onoribo-project. Hier moet een deklaag van 10 a 11 meter klei worden verwijderd van de bauxiet-houdende terreinen, hetgeen voor de „Akanswarie" anderhalf jaar werk betekent. Als de kleilaag is weggebaggerd en de bouwput is leeggepompt, kan pas met de ontginning van de bauxiethoudende gronden worden begonnen. De bauxiet wordt losgemaakt door middel van springstoffen, door draglines opgeschrapt en afgevoerd, om verder te worden gewassen, gedroogd en via transportbanden naar de zeeschepen te worden getransporteerd voor verscheping naar de U.S.A. Behalve drie Hollandse baggerbazen, bestond het personeel van de zuiger uitsluitend uit inlands personeel, waaronder een goede verstandhouding heerste. De zuiger draaide 24 uren per dag, waartoe 3 ploegen elk 8 uur dienst deden, 's Zondags werd er niet gewerkt. Gedurende de twee maanden, die ik in Suriname doorbracht, kon ik con stateren dat de houding van de bevolking ten opzichte van Nederland zeer goed was en werd ik overal zeer welwillend ontvangen. Als illustratie van de goede gezindheid van de bevolking kan ik U nog vertellen dat op een van mijn autotochten een oud mannetje ons liet stop pen en verzocht of hij meé mocht rijden. Toen hij de auto verliet vroeg hij of hij iets moest betalen, hetgeen na tuurlijk niet nodig was. Hij verzocht daarop vooral aan Suriname te blijven denken. 128

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1957 | | pagina 4