langharige vacht. Als ze het weefsel sterk ruwen wordt de vacht mooi,
maar te sterk is ook weer niet goed, want dan haal je alles naar boven en
is de onderlaag onsterk".
,,Nou, nou, je draait daar een aardig lesje af, dame; je kunt wel ver
koopster worden merkt Joost op. Josefien lacht. Eerst eens rond gaan
kijken voor het kopen, heeft haar deze wijsheid bijgebracht. Ze weet er
tenminste nu iets meer van.
Een deken kost te veel om hem 'zo maar op goed geluk te kopen.
,,Als we nu voor loge's een deken er bij moesten hebben, och, dan
konden we misschien wel van deze aanbieding gebruik maken", peinst
Josefien hardop „maar zie je, straks moet Karei in een ander bed en
dan hebben we die nieuwe deken beslist nodig en wil ik graag wat goeds
hebben".
,,Je kunt in ieder geval eens gaan kijken, maar", zegt Joost, terwijl hij
zijn pijp uitklopt, ,,hoe staan we er eigenlijk voor? We moeten de balans
eens opmaken".
Josefien springt op, draaft naar de dressoirla en haalt hun spaarbank
boekje te voorschijn. ,,Zie hier, mijnheer gemaal!" Trots toont Josefien het
spaarbankboekje, dankzij het weloverwogen financieel beleid is het saldo
met een paar tientjes gestegen. Trouw aan hun goede voornemens heeft
Josefien zelfs in de dure december-maand wat naar de spaarbank ge
bracht.
„Fijn", zegt Joost, ,,dat hebben we dan toch mooi klaargespeeld!
Hulde Josefien, dat is nu knap werk, maar met balans opmaken bedoel ik
de uitkomsten van het kasboek gaan vergelijken met onze begroting. Eens
gaan zien hoe de theorie op de praktijk heeft geklopt en ook eens nagaan
wat we nu wel allemaal met ons geld hebben gedaan".
,,Het lijkt soms wel of we bijna niets met ons inkomen kunnen doen
en toch verdien je wel goed", merkt Josefien op. ,,Er gaai zoveel op in het
huishouden, aan wat extra aanschaf komen we bijna niet toe. Zeg nou
zelf, wat hebben we dit jaar nu gedaan?" Josefien heeft er rimpels van
in haar voorhoofd getrokken. Maar Joost kijkt vrolijker. „Kom, kom",
zegt hij, ,,is het al niet veel waard, dat we er redelijk van gekomen zijn
en geen schuld hebben? En dan, hebben we geen kachel gekocht? En je
kleren, bedenk maar eens wat je dit jaar aan kleren voor ons en de kin
deren hebt gekocht. Je zult zien, dat valt mee. Dat ir, meer dan je denkt
,,Kijk," zegt Joost, terwijl hij de begrotingsstaat, die Joost speciaal elke
maand invult, uiteenvouwt en bekijkt, „we kunnen nu precies aflezen hoe
de stand is. We hebben nog nooit zo goed geweten hoe we er voor
staan. Ik vind, dat we er best voorstaan, al is ons spaarbankboekje niet
dik. We weten in het komende jaar beter dan óóit te voren, hoeveel de
huishouding zal kosten, we weten, dat we iets kunnen sparen voor de
kinderen en we komen zo nu en dan aan een groot stuk toe. Mijn Joosje,
wat wil je nog meer?" .Bergen wensen en verlangens zullen er altijd
blijven, zo is het leven nu eenmaal, wees blij, dat we er behoorlijk van
zijn gekomen, en wees er van overtuigd, dat we aan de hand van kasboek
en begroting veel uit ons inkomen halen. Het weten waar men aan toe is,
kan beter en heilzamer zijn, dan al de angst en het getob en de onrust
van het niet weten hoe de stand is. Wie lukraak financiert, vaart zonder
loods en strandt voordat hij het weet".
,,Ik kan wel merken, dat het oude jaar in aantocht is, je bent gewoon
weg een oude wijsgeer", en Josefien aait eens over de haardos van haar
wijsgerige Joost, die ze in haar hart wel gelijk geeft. Wat is ze blij, dat ze
160 (0)
