fabrieken, woningen enz. en het installeren van machines. De miljarden die daarvoor nodig zijn, kunnen er alleen maar komen door ze eerst te sparen. Bestaande industrieën kunnen alleen maar sparen uit de winst en al was het alleen maar hierom, dan moet elke industrie die wil blijven bestaan, winst maken. Winst, die niet als dividend of rente of belasting wordt uitbetaald, maar die gespaard wordt. Maar de industrie kan individueel voor zichzelf nooit zoveel sparen, nu er de helft al weggaat aan belastingen, dat zij de zo noodzakelijke uit breidingen zelf voor zichzelf kan overhouden. Zo moesten verschillende bedrijven geld lenen, om reeds gedane en nog te verrichten uitbreidingen te kunnen betalen. Deze bedragen konden alleen maar komen van grote en kleine spaarders. Het was opvallend hoeveel kleinere spaarders er bij de inschrijvers waren! De oorzaak van de be stedingsbeperking was het feit, dat wij in Nederland met elkaar te veel hadden uitgegeven en te weinig hadden gespaard. Te weinig gespaard om aan de beide verlangens van grotere zekerheid en grotere welvaart te kunnen voldoen. Als wij samen, ieder voor zichzelf en gezamenlijk voor allemaal, geen oplossing kunnen vinden zo, dat we meer sparen, dan kan het niet anders of het ene gaat ten koste van het andere, dan kan er wel sociale zorg blijven, maar geen woningbouw of geen werkgelegenheid voor de nieuwe werkers, of wel woningbouw, maar dan verslechtering van de sociale zorg, of wel industrie-uitbreiding, en dan mindere sociale zekerheid en minder woningen. Maar alle drie zijn nodig om én zekerheid én grotere welvaart te krijgen! Dan is er ook maar één oplossing: sparen! Ieder voor zich zelf, ieder naar de mate van zijn krachten. We leven nu eenmaal niet in een maatschappij van engelen, niets menselijks is ons evenzeer vreemd en daarom moet het ook zo zijn, dat sparen de moeite waard is. Hoe groter de inspanning, hoe groter de beloning. Weet U wel, dat als U b.v. 100,inschrijft op de woningbouwlening en U blijft de rente daarvan ook sparen, dat U in dertien jaar al 200, bezit? Ieder van ons kan zo voor zichzelf wat op zij leggen, moet zelfs wat op zij leggen, om bij te dragen aan zijn persoonlijke welvaart, aan zijn persoonlijke sociale zekerheid en aldus aan grotere zekerheid, betere wo ningen en grotere werkgelegenheid voor allen. Ook hier geldt weer: op Uzelf komt het aan! Vandaar dan ook, dat er rente wordt betaald voor spaargelden. Hoe meer iemand bij een spaarbank spaart, hoe meer rente hij ontvangt. Doordat de vraag naar spaargelden de laatste tijd naar verhouding groter is ge worden dan het aanbod, is het rentepercentage bijna anderhalf maal zo hoog geworden als enige jaren geleden. 18

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1958 | | pagina 6