m.s. „Van Linschoten" bij de werkvoorbereiding kan men van de onderverdeling gemak Premie: 50, De ideeën 46, 75, 77, 78 en 80 van 1957 en de ideeën 1, 3, 5 en 6 kwamen niet voor een beloning in aanmerking. De ideeën 2, 7, 8, 9 en 10 werden aangehouden tot een volgende ver gadering. Op de technische proeftocht van een schip volgt meestal nog een officiële proeftocht. Aan de officiële proeftocht van het m.s. Van Linschoten werd o.m. deelgenomen door drie leerlingen van de Bedrijfsschool, als beloning voor de door hen geleverde prestatie bij de opstellenwedstrijd. Deze drie jongelui, te weten D. Kroos, B. Rasenberg en P. de Jong, hebben ge zamenlijk hun visie op dit gebeuren gegeven. Hun verslag volgt hieronder. Op donderdag 13 maart jl had de proefvaart van de „Van Linschoten" plaats. Het zou een kort reisje worden van een uur of vijf. We waren net aan boord of drie korte stoten weerklonken en er werd een rood-witte vlag gehesen ten teken, dat de loods aan boord was. Er waren verschil lende genodigden aan boord; ook wij behoorden tot die genodigden. Het weer viel bijzonder mee voor de tijd van het jaar. Om vijf minuten voor één klonken enige commando's van loods en kapitein en de trossen werden losgegooid; de sleepboten maakten vast en trokken ons langzamerhand van de kade af. We draaiden en voeren in de richting Hoek van Holland. De vaart over de Nieuwe Waterweg was een aangename sensatie; men zag de Maassteden nu ook eens van de andere kant en er was van alles te zien. Op 't radarscherm zag men bijv. de hele Nieuwe Waterweg met daaromheen de steden en dorpen afge beeld. Daarna gingen we het schip bezichtigen: de passagiershutten, de ver blijven van de bemanningsleden, de machinekamer, de radiohut, de kaarten- kamer enz. In de kaartenkamer kregen we te zien hoe de koers uitgezet werd en werd ons door de marconist uitvoerig uitgelegd, hoe men in tijd van nood de plaats, waar het schip zich bevindt, kan bepalen. Ondertussen was Hoek van Holland in het zicht gekomen en we begaven ons naar de brug om te zien hoe we de zee op zouden varen. Het werd toen langzamerhand tijd om wat te eten en te drinken, wat we dan ook flink deden. De zee was zo glad als olie en niemand had last van zee hebben. 46 (0)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1958 | | pagina 12