nerveuze werkmanshand in de zak van het jasje, omdat het er op of er
onder ging omtrent het op tijd zijn of te laat komen. Gewillig liet hij zich
dan meevoeren in deze enerverende dodenrace
Hoe dikwijls verkeerde onze penning niet in levensgevaar wanneer zijn baas
alle verkeersagenten tartte door ver boven de maximumsnelheid te rijden
en zijn hoestbui op twee of vier wielen met ijzingwekkende grimmigheid en
nonchalance door de bochten te scheuren, zodat jong en oud tussen
7 uur en half acht alleen met levensgevaar op straat konden vertoeven.
Was het nu zo, dat we hijgend en zwetend van plichtsgetrouwe overgave
nog net op tijd waren, dan kwamen we trots-lachend en met een tikkeltje
leedvermaak voorbij de portier om dan triomfantelijk, maar zeer voor
zichtig en bedachtzaam de koperen plak op het goede nummer aan de
roestige spijker te hangen.
Gebeurde het desalniettemin dat we de spannende wedloop met de Gusto-
fluit verloren, dan moesten we met een schrijnend en bloedend hart aan
de ingang van ons kosthuis onze „medaille" afgeven aan de plichtsgetrouwe
schildwacht van de boetepot en met een onverschillig air smeten we de
penning in de grote opgeheven hand van bovenomschreven „dorpelwach
ter". We slaakten een zucht van verlichting wanneer we zagen, dat
deszelfs hand reeds vol was van koperwerk, zodat we kennelijk niet de
enige waren, die zo moeilijk van de springmatras konden scheiden
En nu? Weg is dat alles! Verdwenen zijn al die avonturen rondom onze
penning. Vijftig jaar heeft dat alles geduurd en nu is de brons-penning
gedoemd zijn leven te eindigen in de smeltkroes. Als wat zal hij her
rijzen? Wij hopen op een grote gedenknaald aan de ingang van onze
werf, zó hoog (desnoods met subsidie van de Directie), dat hij voor elke
Gusto-man ver in de omtrek te zien zal zijn en hij als het ware zijn
koperen vinger vermanend opheft om ons er op te blijven wijzen steeds
op tijd te komen!
Maar onze belevenissen in de prille morgenuren van al die werkdagen
blijven, zij het in het vervolg zonder onze trouwe koperen penning. Vol
vertrouwen gaan wij dit maagdelijke prikkaartentijdperk in, zodat we maar
moeten vergeten wat eens geweest is. Laten we proberen te vergeten wat
Penning voor ons was en ons met veel elan werpen in de nu komende
strijd. Een strijd, waarin benodigd is een nieuwe betrouwbare wekker,
opdat we zodoende toch onze goede wil pogen te tonen om iedere dag
een minuut of acht en een half eerder het prille morgenlicht te ont
waren. Want dat zijn we minstens verplicht tegenover het nieuwe systeem.
En al zal de eerste tijd onze hand menigmaal vruchteloos in onze zak
voelen wanneer we de poort van de Werf naderenik geloof wel dat
Vrouw Fortuna ook in dit tijdperk aan onze zijde zal blijven en we
hopen zeer vele malen ruimschoots op tijd te komen, daar de boete voor
het te laat komen voor ons mannen dubbel rampzalige gevolgen heeft in
verband met onze tweede boete-oplegging wanneer we ons zakgeld ont
vangenF.
V K li X O K K
Wie stuurt mijn dochtertje, dat al anderhalf jaar ziek op bed ligt, vanuit
zijn of haar vakantieoord een ansichtkaart? Haar adres is: Nellie v. d.
Drift, Amalia van Somsstraat 9 b te Schiedam.
Noteert U het even en maakt U een kind ,dat zoveel moet missen, ook
eens blij? Bij voorbaat dank! J. v. d. DRIFT.
88 (0)
