kijkje OVER BUURMAN'; SCHUniNG
Verschure's Invaliditeitsfonds zond op 16 oktober 1956 een concept van
zijn statuten naar het ministerie van sociale zaken in Den Haag. Tot
nog toe ontvingen zij daarop geen reactie. Gaarne vertrouwen wij, dat
men in de provincie niet gaat geloven, dat alles hier in zo'n erbarmelijk
tempo verloopt. Een verlichtende omstandigheid moge zijn, dat de
meeste ministers en hoofdambtenaren geen geboren en getogen Hage
naars zijn.
In Sliedrecht is dan een vlottere boel. Op het werfterrein van De Klop
schijnt men thans een soort taxi te laten rijden, waarmede men zich naar
elk gewenste plaats kan begeven. Ook naar een zekere plaats. Nu hopen
wij maar, dat men rond het Binnenhof niet tot soortgelijke instellingen
besluit
Conrad-Stork's gepensioneerden gingen op pad naar de Lage Vuursche,
de Westerbouwing, en Berg en Dal. In het doordringend stuk proza dat
men hieraan wijdt, treffen ons vooral hartstochtelijke passages, waarin
het eten en drinken beschreven wordt. De schrijver eindigt met te zeg
gen, dat het een onvergetelijke dag geworden is. Liet menu van dit diner
werd helaas niet afgedrukt, zodat wij ons van het innemen van een
standpunt moeten onthouden
In twaalf-en-een-half jaar keerde J. K's Afdelingskas voor de Ziekte
wet een miljoen gulden uit voor 6500 ziektegevallen. In het verslag staat
dat niet zo aangegeven, maar wij nemen aan dat de zichtbare kosten
minimaal zijn geweest. Hetzelfde kan niet gezegd worden van de over-
talrijke centrale organen voor de uitvoering der sociale wetten, wier
legers ambtenaren en gloednieuwe paleizen, zo'n indrukwekkend monu
ment vormen in Nederland's wederopbouw na de oorlog
Vreemde dingen gebeuren in Schiedam, althans bij Gusto's werknemers.
De vakantie schijnt daar een onuitputtelijke bron van net-toelaatbare
losbandigheid te zijn. Wie oordeelt er over de toelaatbaarheid, Gusto-
redactie? Op vrijdagavond schijnt men dan dolvermetel te worden door
de gusto-donkerbiervakantietoeslag. Met die warmte is het dan later
sneu om het veelgevraagd ro-meissie te weigeren, (wij citeren alsmaar).
Wat voor meissie is dat? Wat weigert men? Staat dat in verband met
de al-dan-niet toelaatbaarheid der losbandigheid?
Bij L.S.Z. kent men deze problemen niet zo. Daar kwam wel een vogel
met 360 gram het zwaarst uit het water. Een houtduif, schatten wij.
Nu is één vogel in de lucht, beter dan tien in het water, tenzij het water
vogels zijn. Het schijnt allemaal iets met een hengelwedstrijd te maken
te hebben, maar wij kunnen het niet volgen. Bijna hadden we geschre
ven: vogelen.
103