DE ZEEARMEN GAAN DICHT
De elevators" voor het transport van de bananen.
gever van de C.O. 377/78 er momenteel over denkt deze nieuwe sche
pen van vaste „elevators" te voorzien, die dus deel zullen uitmaken van
de uitrusting van het schip, voor zover ons bekend is dit een primeur.
Een apart probleem vormt de haven van New Orleans in de Verenigde
Staten. Daar is de kade aan de „Desire Street" namelijk uitgerust met
vaststaande „elevators", welke op een bepaalde afstand uit elkaar
staan. Wil een reder daar nu tegelijk uit alle ruimen kunnen lossen dan
moeten de luikhoofden van zijn schip op diezelfde afstand uit elkaar
staan. Ook bij de C.O. 377/78 is hiermede rekening gehouden.
Verder moet het schip uitgerust worden met de voor de lading te ge
bruiken laadbomen van 3 of 5 ton.
Uit dit alles blijkt dus wel heel duidelijk, dat die doodgewone banaan
heel wat eisen stelt aan het schip, dat hem vervoert. Als U straks zo'n
mooi schip in de haven ziet liggen, dan weet U nu waarom het zo hoog
op de golven ligt, haar lijn zo'n snelheid uitdrukt, haar huid zo licht
van kleur is, waar haar deuren in de zijden voor dienen en waarom
zij zoveel dekken telt. Ir. B. (Verschure)
II. De voornaamste werken in vogelvlucht.
„De Deltacommissie is door haar nadere studie gesterkt in haar over
tuiging, dat de afdamming van de zeearmen tussen de Rotterdamse
Waterweg en de Westerschelde de enig aanvaardbare oplossing biedt
voor de beveiliging tegen stormvloeden. Deze werken vormen te zamen
één onverbrekelijk geheel."
Deze samenvatting schreef de Deltacommissie in het advies, dat zij op
18 oktober 1955 uitbracht. In het eerste artikel hebben we gezien
117
