GUSTO-Vakantiekamp 1959
€)de aan <^uóto-3^omeravond-<~Doetbal
Gusto is een mooie naam,
Zij heeft ook in voetbal een bestaan.
Trots haar kleine kunnen,
Maar ingeslagen op deez' weg
Ging het toch niet altijd even slecht,
Want ondanks vele blauwe plekken
Wist men toch het spel te rekken
Tot aan de allerlaatste dag.
Toen sleepte men nog stiekum
Het kampioenschap in de wacht.
Zo ziet men toch weer keer op keer,
Dat hij, die terugkomt, slaagt steeds weer.
K. V.
Eindelijk was dan de 16e juni aangebroken, de dag, waarop het Gusto-
vakantie-kamp zou beginnen.
's Morgens om negen uur precies vertrokken we nadat de heer H. Smul
ders ons een prettige, maar vooral leerzame vakantie had toegewenst.
Het kamp stond zoals gewoonlijk weer onder leiding van juffrouw
Heijnen. Dan de 4 leiders en niet te vergeten onze keukenprinsessen
juffrouw Mulders en Pim.
De 18 jongens waren onderverdeeld in 3 patrouilles n.l. de Rode Duivels,
Vlammende Maskers en Blauwe-Witte Pijlen.
De bus reed in één ruk door naar 't Kippen- en Eierenrestaurant bij
Barneveld. Nadat er een consumptie was gebruikt en er wat was gespeeld
gingen we verder op pad naar Bartje.
In het kamp aangekomen, stond er een koffietafel op ons te wachten.
Deze was n.l. verzorgd door juffrouw Mulders, kortweg Kokkie en Fons
alias Kuif.
Na tafel werd door een ploeg vrijwilligers de afwas gedaan, terwijl de
anderen hun lange broek verwisselden voor een korte en hun bed vast
opmaakten.
Met het hijsen van de vlag en het zingen van het Wilhelmus werd het
kamp officieel geopend. Direct na deze opening kregen de patrouilles
de opdracht om voor de kwade geest een draagbaar te maken en ook
moest deze kwade geest feestelijk begraven worden.
Na de begrafenis werd met de opsporing van de goede geest begonnen.
Dit werd als volgt gedaan: iedere patrouille trok met een leider het bos
in en na tien minuten zou juffrouw Heijnen fluitsignalen gaan geven.
Zij zat n.l. bij de goede geest. De tocht werd door de Rode Duivels
het vlugste volbracht; de Blauw-Witte Pijlen brachten de goede geest
98 (0)
