KIJKJE OVER BUURMAN'S SCHUTTING
Dat men bij de Klop de realiteit van het menselijk leven niet schuwt,
bewees ons het nieuwste vers van Gédégé, een ode aan de sanitaire
installaties op het bedrijf. De dichter voelt er behoefte aan speciaal vast
te stellen, dat bedoelde installaties nog steeds in keurige toestand ver
keren. Wat wij wel reden tot juichen maar geenszins verwonderlijk
vinden. Wij hadden van de Sliedrechters niets anders verwacht...
Bij J. K. jubileerde de procuratiehouder. Nu houden wij ervan te
denken dat elke jongste bediende als-het-ware, en figuurlijk gedacht,
het stempeltje eens procuratiehouders reeds in zijn vestzakje draagt.
Maar een blik om ons heen leert ons, dat de meeste bedrijven veertig
energieke jonge bedienden hebben, doch slechts één of twee procuratie
houders. Daar ligt een groot probleem, vrienden.
„Wie staat, zie toe, dat hij niet valle", is een lering die men ook zou
kunnen trekken uit het lot van LSZ's oude, stoere schoorsteen. Twee
springladingen waren nodig om hem om te kieperen, maar om ging-ie.
Als men erop uit is, kan men elke stoere-staander ten val brengen en
hoe hoger de stand hoe dieper de val...
Fakkeldragers als wij, op onze eigen wijze, zijn in de nacht, vóór het
licht van de nieuwe morgen hebben wij ons hals-over-kop in en weer
uit de mededelingen van Verschure's pensioenfonds gestort. Rekenkundig
zal het allemaal best kloppen, maar wij zijn niet zulke financieel-
economische genieën. Daar hebben wij niet voor geleerd. Maar onze
vraag is: Wie rekent die heren na?
Egoïsten die wij zijn, voelen wij er niets voor de maatschappij te ver
beteren, de schuttingkijkers een groter deel van het nationaal inkomen
te verschaffen, en de solidariteit onder de schoenwinkeliers te verste
vigen. Uit die hoek bezagen wij dan Conrad-Stork's verzoek om mee
te helpen de ziektedagen in 1960 opnieuw en nog meer te drukken.
Daar worden we niet alleen allemaal, maar vooral ook ieder voor zich
beter van...
Bij Gusto zagen we iets dergelijks naar aanleiding van de ongevals
letsels. Vier-en-veertig contusies leverden 657 verloren werkdagen op,
d.w.z. 14.9 werkdag per letsel. Statistisch materiaal en als zodanig be
langrijk. Maar het geeft de pijn niet weer, die die éne man voelde, toen
hij even onvoorzichtig was en zich brandde. Dat de frekwentie van
verbrandingen 0.22 was, met gemiddeld dertien verzuimdagen, zinkt
daarbij in het niet.
36
