En zó, eigelijk onherken
baar, vertrok de Sea
Shell op de vastgestelde
dag uit Schiedam voor de
lange reis naar Qatar.
Het spreekt wel vanzelf,
dat de Werf Gusto niet
tegen de opdrachtgeefster
kon zeggen: „Alstublieft,
Heren, hier is de Sea
Shell. Zet het zaakje nu
maar zelf in elkaar."
Zeker, er zijn in Qatar vol
doende arbeidskrachten. Doha ou(j
Allervriendelijkste mensen,
maar volkomen ongeschoold. Daarnaast beschikte de Shell over een
behoorlijk aantal geschoolde vaklieden van een aannemingmaatschappij,
die in het Midden-Oosten tal van grote werken uitvoert. Wat men echter
nog nodig had, waren de mensen, die de Sea Shell kenden.
En zo vertrok dan op 7 november 1959 de uit 15 man bestaande Gusto-
ploeg per vliegtuig uit Brussel, om de volgende dag verreisd en wel
met stomme verbazing
de volslagen kaalheid
van het gloeiend-hete
Qatar te aanschouwen.
Na Port Said hadden
de sleepboten Schel
de en Loire, die de
Sea Shell sleepten,
voortdurend met krach
tige tegenwind te kam
pen. Daardoor was een
belangrijke achterstand
op het tijdschema ont
staan. Deze achterstand
gaf de Gusto-crew in
Doha meuw Qatar echter een wel
kome gelegenheid om aan het klimaat en de dagindeling te wennen.
In afwachting van de komst van de Sea Shell werd het gezelschap
ondergebracht in woningen van The Shell Company of Qatar, gevestigd
in en nabij de hoofdstad Doha. Deze stad telt naar schatting 30.000
inwoners, maar het juiste aantal is nergens bekend. Zij vertoont alle
kenmerken van een „achtergebleven gebied" dat pas enkele jaren ge
leden kennis heeft gemaakt met de zegeningen van de olie en daarmede
met de Westerse beschaving. Nergens contrasteren oud en nieuw, ortho
dox en modern, maar ook arm en rijk zó sterk met elkaar als in deze
snel groeiende metropool. H. (Gusto)
(wordt vervolgd)
