jJ-iorlade
Bij de tewaterlating van de „Castor" was de modellenzaal in het hoofd
kantoor geheel ontruimd en prachtig met bloemen en planten versierd,
om als ontvangzaal dienst te kunnen doen. Ook de gang in het hoofd
kantoor was met bloemen versierd. En toen schoot het ineens door mijn
gedachten: hier hebben we een Floriade aan huis! En zo kom ik op het
denkbeeld in ons personeelsorgaan iets over de Floriade te schrijven.
Hebben we als scheepswerf iets met de Floriade te maken? Toch wel
iets. Laten we beginnen met te vertellen, dat destijds het ophijsen van
het „kraaiennest" in de Euromast heeft plaats gevonden met vijzels van
de Werf Gusto. De aannemer, die met het plaatsen van het kraaiennest
belast was, beschikte niet over de daarvoor benodigde vijzels en heeft
hiervoor bij de Werf Gusto aangeklopt. En dan is er nog iets. Bij de
tienduizenden bezoekers van de Floriade zijn er tallozen, die van deze
gelegenheid gebruik maken voor het deelnemen aan een rondvaart door
de havens. Degenen, die wel eens met de Spidoboten gevaren hebben
en wie heeft dat niet weten wel, dat men dan op een gegeven
ogenblik door de luidsprekers hoort: Dames en heren, aan uw rechter
hand ziet u thans de Werf Gusto, een scheepswerf, die gespecialiseerd
is in het bouwen van baggermateriaal enz. Zo geeft de Floriade ook
aan de Werf Gusto een grotere bekendheid.
Maar er is nog iets anders. Dat is de enorme tegenstelling tussen de
Floriade en de werf. We zijn gewend ons te bewegen tussen de gonzende
en ratelende machines, tussen het oorverdovens lawaai van de klink
hamers, tussen het ruwe, harde ijzer. We zijn gewend aan lasdampen,
aan het werken met grote krachten, aan zwaar materiaal.
En nu komen we op de Floriade. Het is alsof we door een goede fee
zijn opgenomen en plotseling in een tovertuin zijn neergezet. We zijn
ineens uit het drukke, haastige leven in een lustoord gekomen. Overal
om ons heen bloeien de bloemen. Dan vallen alle problemen en moei
lijkheden van ons af en hebben we nog slechts oog voor de natuur.
Ons bekruipt het verlangen om languit in een van de grasperken te
(0) 53
