Zonsondergang in Aswan
Gezicht op de Aswan-dam
in drie delen gedacht. Eerst: Poort van het Verleden, dan Poort van
de Toekomst en tenslotte Poort tussen de Werelddelen.
Achtereenvolgens wilden we laten zien het Oude Egypte met zijn
piramiden en tempels, het Nieuwe Egypte met de Aswan-dam, huizen
bouw, wegenaanleg en het Suezkanaal met zijn belangrijke taak in de
wereldeconomie.
Voor het oude Egypte moesten we naar Luxor en Karnak, zeshonderd
kilometer naar het Zuiden en voor de Aswan-dam nog driehonderd
kilometer verderop. We besloten daar eerst heen te gaan en dan weer
Noordwaarts te trekken.
In de middag van de volgende dag bracht de Misrair, de Egyptische
luchtvaartmaatschappij, ons naar Aswan een plaats die in de oudheid
reeds bekend was om zijn steengroeven en om de stroomversnellingen in
de Nijl, maar die tegenwoordig van zich doet spreken door het nieuwe
Aswan-damproject, waarover internationaal zo veel te doen is geweest.
Die eerste avond in Aswan zullen wij nooit vergeten. Tegen zonsonder
gang zaten wij aan de Nijl, waarop een enkele
zeilboot met wit, driehoekig zeil, een 'dhow',
zich naar onbekende bestemming repte. Toen
de zon onderging klonk van achter ons de
zangerige stem van de muezzin, die de gelo
vigen opriep tot het avondgebed.
Ook in Aswan ondervonden we actieve mede
werking van de autoriteiten en de volgende
ochtend konden we de camera voor het eerst
laten snorren.
De zowat vijftig jaar oude eerste Aswan-dam
was al indrukwekkend, maar het werk aan de
Oud-Egyptische scarabee
