Het Suez-kanatil tweede was inderdaad imposant. Los van alle poli tieke overwegingen kan men rustig zeggen dat hier iets groots verricht wordt. Het stuwmeer dat hier komt wordt vijfhonderd kilometer lang en de breedte zal variëren van enkele tot vele tientallen kilometers. Er komen verder elektrische centrales, spoorwegen en wegen en zo midden in de troosteloze steen woestijn van Nubië is dat een hele onderneming. Het is wel jammer, dat diverse oudheden door het ge weld van de moderne techniek bedreigd worden, maar in UNO-verband tracht men te redden wat er te redden is. 's-Avonds brachten we een bezoek aan de Souk, de Arabische bazaar, die te Aswan door de aanwezig heid van Nubiërs, Soedanezen en negers nog schilderachtiger is dan in de geheel Arabische gebieden. Dit was écht Afrika en dankzij de aan wezigheid van onze Egyptische begeleiders kwamen wij met verschillende handelaars in veel nauwer contact dan een toerist ooit komt. De laatste dag in Aswan bezochten en filmden wij Elephantine en een ander eiland in de Nijl met een tropische plantentuin. Hier zagen wij duidelijk voor ogen gedemonstreerd, dat waar in Egypte water is, alles wil groeien. Het verkrijgen van meer water en het verdelen van het Nijlwater, dat vroeger in het voorjaar het land overstroomde maar nu vanuit het Aswan stuwmeer langzaam over het hele jaar wordt verdeeld, dat is Egypte's voornaamste probleem. Per trein gingen we van Aswan naar Luxor, dat met z'n tempelstad Karnak, de tempelcomplexen van Medinet Habu, Deir el Bahari, het Ramesseum, de kolossen van Memnon en het Dal der Koningen één der belangrijkste centra is van de studie van het oude Egypte. Links boven ziet U een schetsje van een „wapenschild" met de naam van een door een farao overwonnen stad in het oude Palestina. Natuurlijk is twee dagen veel te kort; men zou hier twee maanden moeten kunnen blijven om alles zo te filmen als men. zich zou wensen. Voor dit hoekje 's ochtends terugkomen, voor dat avonds. Maar voor deze film ging het alleen om een indruk van het Oude Egypte, hoewel wij ons grif konden voorstellen, dat er mensen zijn die hun leven wijden aan de ontcijfering van wat hier gebeeldhouwd, geschilderd en ingegrifd staat. Wellicht dat de foto's U iets van onze indrukken doorgeven. Van Luxor terug naar Cairo, waar we in het weekeinde o.m. een bezoek brachten aan het wereldberoemde museum van Cairo. Daarna gingen we naar Suez, om van daaruit te beginnen met het filmen van het Suez-kanaal. Diezelfde avond bereikten we Ismailia, waar het hoofd kantoor van de Suez Kanaal Maatschappij is. Onderweg troffen we verschillende door de I.H.C. gebouwde bagger- werktuigen aan. Ook de twee volgende dagen brachten we door met deze werktuigen te filmen, waarbij vooral ook aandacht besteed werd 90

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1960 | | pagina 18