Het Suez-kanatil
tweede was inderdaad imposant. Los van alle poli
tieke overwegingen kan men rustig zeggen dat hier
iets groots verricht wordt. Het stuwmeer dat hier
komt wordt vijfhonderd kilometer lang en de breedte
zal variëren van enkele tot vele tientallen kilometers.
Er komen verder elektrische centrales, spoorwegen
en wegen en zo midden in de troosteloze steen
woestijn van Nubië is dat een hele onderneming. Het
is wel jammer, dat diverse oudheden door het ge
weld van de moderne techniek bedreigd worden,
maar in UNO-verband tracht men te redden wat er
te redden is.
's-Avonds brachten we een bezoek aan de Souk, de
Arabische bazaar, die te Aswan door de aanwezig
heid van Nubiërs, Soedanezen en negers nog schilderachtiger is dan in
de geheel Arabische gebieden. Dit was écht Afrika en dankzij de aan
wezigheid van onze Egyptische begeleiders kwamen wij met verschillende
handelaars in veel nauwer contact dan een toerist ooit komt.
De laatste dag in Aswan bezochten en filmden wij Elephantine en een
ander eiland in de Nijl met een tropische plantentuin. Hier zagen wij
duidelijk voor ogen gedemonstreerd, dat waar in Egypte water is, alles
wil groeien.
Het verkrijgen van meer water en het verdelen van het Nijlwater, dat
vroeger in het voorjaar het land overstroomde maar nu vanuit het
Aswan stuwmeer langzaam over het hele jaar wordt verdeeld, dat is
Egypte's voornaamste probleem.
Per trein gingen we van Aswan naar Luxor, dat met z'n tempelstad
Karnak, de tempelcomplexen van Medinet Habu, Deir el Bahari, het
Ramesseum, de kolossen van Memnon en het Dal der Koningen één
der belangrijkste centra is van de studie van het oude Egypte. Links
boven ziet U een schetsje van een „wapenschild" met de naam van een
door een farao overwonnen stad in het oude Palestina.
Natuurlijk is twee dagen veel te kort; men zou hier twee maanden
moeten kunnen blijven om alles zo te filmen als men. zich zou wensen.
Voor dit hoekje 's ochtends terugkomen, voor dat avonds. Maar voor
deze film ging het alleen om een indruk van het Oude Egypte, hoewel
wij ons grif konden voorstellen, dat er mensen zijn die hun leven wijden
aan de ontcijfering van wat hier gebeeldhouwd, geschilderd en ingegrifd
staat. Wellicht dat de foto's U iets van onze indrukken doorgeven.
Van Luxor terug naar Cairo, waar we in het weekeinde o.m. een bezoek
brachten aan het wereldberoemde museum van Cairo. Daarna gingen
we naar Suez, om van daaruit te beginnen met het filmen van het
Suez-kanaal. Diezelfde avond bereikten we Ismailia, waar het hoofd
kantoor van de Suez Kanaal Maatschappij is.
Onderweg troffen we verschillende door de I.H.C. gebouwde bagger-
werktuigen aan. Ook de twee volgende dagen brachten we door met
deze werktuigen te filmen, waarbij vooral ook aandacht besteed werd
90