zijn minst twee mensen bij elkaar zijn. In je eentje feest vieren is
een dwaas begrip en helemaal niet leuk. Het komt er dan toch op
neer, dat iemand, die wil feestvieren anderen opzoekt, of ze ten
minste erbij denkt.
Dan zijn er aan een echt feest altijd twee kanten. En het is heel merk
waardig, dat als die twee kanten niet beide optreden, men niet van
een eigenlijk feest kan spreken. De ene kant zouden we willen om
schrijven met het woord blijdschap, de andere met genieten. Daarmee
hebben we dan wel de meest algemene omschrijvingen genomen; want
er zijn heel wat verschillen in blijdschap en in genieten mogelijk.
Blijdschap kan gaan van verering, bewondering, ware vreugde, over
samenzijn tot plezier en tot lol. Maar denk maar eens goed na; als
er sprake is van echte blijdschap komt daar toch iets van verering
of bewondering in naar voren, of vreugde om iets dat buiten je is
en boven je. En genieten kan ook verschillen van: „het goede der
aarde genieten", tot feesten en schransen.
Als het eerste er alleen is, dus alleen maar blijdschap, verering, of
bewondering, hebben we toch niet wat je noemt met een echt feest
te maken. Het is ook duidelijk, dat door de hele geschiedenis heen
alle grote feesten altijd tevens gekenmerkt werden door een feest
maal, waar de beste brokken opgediend werden, die men had kunnen
vergaren. En ook nu nog is er wel bijna geen gezin, dat niet met
Kerstmis iets op tafel heeft, dat maar eens in het jaar voorkomt
(de duizenden konijnen en ganzen en kalkoenen weten er niet
meervan mee te praten).
En als een feest alleen bestaat uit het genieten; uit lekker eten en
drinken; uit het dragen van de mooiste kleren en uit een avondje
uitgaan? Wel dat is al heel eenvoudig. Dan is er geen sprake meer
van een feest in de ware zin van het woord, omdat de achtergrond, de
aanleiding ontbreekt. Dan heeft dat niets meer te maken met wat men
eigenlijk onder een feest verstaat.
Bij het Kerstfeest is dit laatste niet het geval. Want daarbij staat het
feit van de geboorte van Christus in het middelpunt van de belang
stelling. Dan kent men de aanleiding tot het vieren van een feest. Dan
komt de geest van „Vrede op aarde en een welbehagen in de mensen
van goeden wille" vanzelf op de voorgrond. Geheel afgezien van de
vraag of men tot een kerkgenootschap behoort en tot welk kerkgenoot
schap. Dan is er een echt feest, dat we vieren. Niet alleen, niet uit
sluitend in ons gezin, maar in de gehele gemeenschap van het volk,
ja zelfs van alle volken. Dan viert men feest in het eigen land, in de
Benelux, in het Europa van de Zes en van de Zeven, in Amerika en
zelfs en daar misschien nog het meest intens achter het IJzeren
Gordijn.
Dan bezinnen we ons op het „Vrede op Aarde", waarvan nog zo weinig
terecht gekomen is. Laat ons hopen en bidden, dat het volgende jaar
ons die vrede moge brengen.
Als we dit praatje besluiten, doen we dat met een wens: een gelukkig
Kerstfeest! Dat het voor U allen een werkelijk feest moge zijn.
138 (0)